hú chòu
hú wú
hú zhōu
hú dá
hú xū
hú jiáo
hú hùn
hú cái
hú lián
hú chuī
hú xīng
hú tū
hú tī
hú chōu
hú lí
hú yè
hú shā
hú nǎi
hú fěn
hú zōu
hú mò
hú yuàn
hú fēng
hú kè
hú sēng
hú lán
hú bǐng
hú rán
hú yǎn
hú gǎo
hú wéi
hú píng
hú lù
hú bō
hú sān
hú níng
hú tóng
hú jiā
hú lí
hú mào
hú jiǎo
hú cáo
hú qín
hú zhěng
hú yuán
hú yǐ
hú lù
hú diào
hú chuáng
hú shǔ
hú xiān
hú dài
hú chá
hú jī
hú dié
hú mò
hú yán
hú fēn
hú chěng
hú chuáng
hú zi
hú fú
hú chě
hú táo
hú lú
hú huā
hú qiāo
hú cāi
hú dǐ
hú qù
hú dào
hú sūn
hú qìn
hú xì
hú lài
hú lún
hú hǒng
hú dòng
hú chái
hú jiǎ
hú suī
hú dí
hú bái
hú pàn
hú lù
hú xíng
hú shào
hú shān
hú qí
hú mǎ
hú lù
hú tiān
hú yán
hú guì
hú gǒu
hú rán
hú chě
hú yàn
hú guǐ
hú jiā
hú bì
hú qin
hú zī
hú tòng
hú cháng
hú tòng
hú suī
hú cáo
hú zhī
hú lōu
hú lu
hú gǔ
hú làng
hú tóu
hú lái
hú dǎo
hú fēi
hú shí
hú lái
hú dà
hú shì
hú hú
hú sāi
hú kǎo
hú tán
hú xǐ
hú piào
hú nú
hú jiū
hú huà
hú lù
hú chá
hú dié
hú gōng
hú yàn
hú yáng
hú zhōu
hú rén
hú cháo
hú chǎn
hú lú
hú jiǎo
hú jiāo
hú chá
hú zuò
hú lè
hú qìn
hú shòu
hú měng
hú yuè
hú niǎn
hú má
hú mǔ
hú qìn
hú lūn
hú chàn
hú kǎn
hú bù
hú lóng
hú chuǎng
hú yùn
hú shéng
hú yōng
hú nào
hú yún
hú dì
hú tu
hú bù
hú yí
hú hé
hú qín
hú líng
hú běn
hú zhā
hú lǔ
hú qì
hú yǔ
hú chán
hú shuō
hú luàn
hú jī
hú nòng
hú bài
hú yí
hú lǔ
hú fú
hú ér
hú suàn
hú gǒu
hú qiāng
hú dòu
hú shū
hú shū
hú jié
hú yuè
hú liū
hú lǎo
hú chú
hú fēng
hú zuò
hú chén
hú ná
hú rán
hú guā
hú chuài
jiāng chá
fú chá
líng chá
kū chá
xiā chá
tóu chá
què chá
kē chá
yā chá
bēng chá
jié chá
hǎi chá
lì chá
kè chá
tiān chá
fú chá
xīng chá
qī chá
fēng chá
fàn chá
liú chá
duàn chá
xiān chá
yá chá
mà chá
yóu chá
yú chá
bō chá
bái chá
gǔ chá
yā chá
fēng chá
hú chá
máo chá
jiǎo chá
diào chá
chéng chá
yán chá
⒈ 同“鬍茬”。
引浩然《石山柏》：“这个人，约有三十岁的样子，两只发黄的眼珠，满腮黑森森的胡槎儿，厚嘴唇笑开着。”
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
槎读音：chá槎chá(1)（名）〈文〉竹木编成的筏子。 (2)（名）同“茬”。