hú shā
hú jiā
hú sūn
hú fēng
hú cāi
hú jiā
hú xǐ
hú dí
hú sān
hú jié
hú huà
hú mò
hú xíng
hú lún
hú dǎo
hú zuò
hú suī
hú tóng
hú piào
hú tu
hú bái
hú luàn
hú bù
hú lái
hú rán
hú gǒu
hú dào
hú chuài
hú yí
hú shì
hú měng
hú lù
hú sāi
hú dà
hú yuè
hú lài
hú chuǎng
hú cáo
hú lǔ
hú bì
hú lú
hú bù
hú bài
hú chá
hú jī
hú zi
hú lí
hú tán
hú cáo
hú dì
hú fēn
hú yè
hú gōng
hú zhī
hú lián
hú qin
hú chú
hú chá
hú liū
hú xì
hú lūn
hú zī
hú lù
hú yáng
hú zhōu
hú nào
hú diào
hú yí
hú jiāo
hú mǔ
hú chě
hú rán
hú suàn
hú zōu
hú jiáo
hú lù
hú nòng
hú lí
hú chán
hú hú
hú líng
hú chuáng
hú mào
hú cháng
hú jiǎo
hú yuè
hú níng
hú chuáng
hú yuán
hú sēng
hú xiān
hú làng
hú shéng
hú shū
hú chě
hú kè
hú qìn
hú yǐ
hú hǒng
hú bǐng
hú chǎn
hú guǐ
hú yàn
hú dài
hú chòu
hú dòu
hú chá
hú jiǎo
hú lú
hú lái
hú chěng
hú jiǎ
hú shān
hú rán
hú yún
hú qiāng
hú lù
hú hùn
hú shào
hú niǎn
hú shòu
hú suī
hú dié
hú rén
hú zhā
hú táo
hú guā
hú dié
hú chàn
hú kǎn
hú nǎi
hú chōu
hú tū
hú dǐ
hú yǔ
hú shí
hú tiān
hú qìn
hú shuō
hú pàn
hú dá
hú ér
hú chái
hú yàn
hú fěn
hú cháo
hú tòng
hú qì
hú lǔ
hú tòng
hú lǎo
hú shǔ
hú wú
hú yōng
hú guì
hú zuò
hú yán
hú qí
hú gǎo
hú nú
hú qù
hú běn
hú wéi
hú qiāo
hú yùn
hú gǔ
hú píng
hú fú
hú lù
hú jiū
hú lán
hú gǒu
hú yán
hú bō
hú mò
hú lōu
hú má
hú huā
hú qín
hú mǎ
hú zhěng
hú dòng
hú lu
hú kǎo
hú lè
hú shū
hú hé
hú chén
hú qìn
hú xū
hú fú
hú yǎn
hú tóu
hú yuàn
hú tī
hú zhōu
hú ná
hú chuī
hú qín
hú fēi
hú fēng
hú xīng
hú lóng
hú jī
hú cái
胡吣húqìn
(1) 口∶无缘无故或歪曲事实地胡说
(好工具.)英unreasonably hurl (invectives)北方人称畜类呕吐为「吣」。胡吣，随便用脏话伤人。
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
唚读音：qìn同“吣”。