hú sān
hú shì
hú chái
hú jiǎo
hú chá
hú hú
hú nú
hú tán
hú tiān
hú lún
hú zhěng
hú xǐ
hú zuò
hú cāi
hú guì
hú kè
hú guǐ
hú bái
hú yán
hú yǔ
hú lǎo
hú chú
hú lù
hú níng
hú suī
hú shū
hú chòu
hú chě
hú mò
hú chuǎng
hú yáng
hú jiāo
hú qìn
hú jiā
hú lè
hú qìn
hú yàn
hú qù
hú lūn
hú chá
hú rán
hú yí
hú xiān
hú chě
hú yǐ
hú hé
hú fú
hú qin
hú chá
hú yuán
hú chén
hú cái
hú huà
hú yuè
hú xīng
hú mào
hú lài
hú bǐng
hú běn
hú pàn
hú chěng
hú rán
hú mǎ
hú yí
hú nǎi
hú sēng
hú hǒng
hú yán
hú dǐ
hú guā
hú zhōu
hú yàn
hú jiǎo
hú zuò
hú zhī
hú lái
hú tū
hú zī
hú suī
hú dòu
hú mò
hú gǔ
hú yǎn
hú cháo
hú ér
hú zhōu
hú gǒu
hú dá
hú dié
hú bù
hú tòng
hú fēn
hú lōu
hú shéng
hú zōu
hú niǎn
hú chuáng
hú lù
hú suàn
hú jī
hú qì
hú shān
hú chàn
hú měng
hú sāi
hú dòng
hú dí
hú wéi
hú jiū
hú zi
hú gǒu
hú chuài
hú lú
hú jié
hú sūn
hú qín
hú lù
hú qín
hú liū
hú shū
hú shā
hú chuáng
hú tóng
hú shòu
hú jiā
hú lu
hú tu
hú yún
hú chōu
hú jiǎ
hú diào
hú rén
hú hùn
hú fēng
hú qiāo
hú bì
hú lóng
hú dié
hú lí
hú gǎo
hú lù
hú xíng
hú chuī
hú dà
hú lǔ
hú qí
hú yè
hú ná
hú cáo
hú huā
hú zhā
hú kǎn
hú wú
hú líng
hú yōng
hú táo
hú qìn
hú tī
hú chán
hú shǔ
hú tòng
hú gōng
hú lán
hú fú
hú shào
hú lǔ
hú kǎo
hú má
hú fēng
hú xū
hú qiāng
hú jī
hú lián
hú dǎo
hú jiáo
hú luàn
hú piào
hú shí
hú píng
hú fěn
hú yuàn
hú tóu
hú mǔ
hú fēi
hú cháng
hú bù
hú bō
hú nào
hú yùn
hú làng
hú rán
hú dào
hú lí
hú dài
hú yuè
hú lái
hú cáo
hú bài
hú xì
hú lú
hú shuō
hú dì
hú lù
hú chǎn
hú nòng
gòu hǒng
qǐ hòng
zhuàn hǒng
jiāo hǒng
hú hǒng
jūn hǒng
gòu hǒng
shì hǒng
hōng hǒng
cuō hǒng
kāi hǒng
káng hǒng
jiǎo hong
chuò hǒng
xiào hǒng
nào hong
nèi hǒng
piàn hǒng
shào hǒng
mǎi hǒng
huá hǒng
diào hǒng
hé hǒng
zhà hǒng
gōu hǒng
mán hǒng
xū hǒng
yòu hǒng
xuān hōng
suō hǒng
qī hǒng
zōu hǒng
huān hǒng
xiāo hǒng
méng hǒng
luàn hǒng
dòu hǒng
quàn hǒng
huā hǒng
chèn hōng
chuàn hǒng
cuān hōng
yī hōng
dǎ hǒng
kuāng hǒng
⒈ 群聚喧哗胡闹。
引《二刻拍案惊奇》卷四十：“看长安灯火照天红，似俺这老苍头也大家来胡哄。”
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
哄读音：hōng,hǒng,hòng[ hǒng ]1. 说假话骗人：哄人。哄弄。哄骗。
2. 用语言或行动逗人喜欢：哄逗。哄劝。哄小孩儿。