hú fēng
hú jiāo
hú chàn
hú lǔ
hú dòng
hú tī
hú chán
hú kǎn
hú yuán
hú chái
hú bù
hú qín
hú lǔ
hú lài
hú rán
hú mò
hú nào
hú dòu
hú yè
hú zōu
hú píng
hú dà
hú huā
hú shéng
hú mǔ
hú qìn
hú chōu
hú fěn
hú lián
hú fú
hú jiáo
hú shū
hú chuǎng
hú lu
hú mǎ
hú níng
hú qì
hú cái
hú yǐ
hú zhōu
hú táo
hú sūn
hú guì
hú lí
hú niǎn
hú měng
hú dié
hú chén
hú nú
hú shòu
hú tán
hú lù
hú xǐ
hú chǎn
hú nǎi
hú chá
hú lǎo
hú shū
hú yàn
hú chě
hú yōng
hú lūn
hú cháo
hú sēng
hú xiān
hú lè
hú gōng
hú jié
hú xīng
hú zi
hú shuō
hú diào
hú lái
hú lí
hú shì
hú qín
hú suī
hú lóng
hú fēn
hú liū
hú dào
hú ná
hú zhōu
hú guā
hú lù
hú líng
hú lù
hú nòng
hú xíng
hú tóu
hú jiā
hú yuè
hú qù
hú shào
hú dài
hú cháng
hú mào
hú hǒng
hú qí
hú suàn
hú yǔ
hú hé
hú zhī
hú dá
hú zuò
hú qin
hú kǎo
hú bái
hú làng
hú zhěng
hú chě
hú wéi
hú ér
hú gǔ
hú chú
hú wú
hú yǎn
hú dié
hú zhā
hú lún
hú fú
hú chòu
hú yuè
hú jiǎo
hú mò
hú luàn
hú qìn
hú shā
hú lú
hú jiū
hú qiāng
hú bǐng
hú jī
hú xū
hú shǔ
hú tòng
hú lán
hú pàn
hú sāi
hú dì
hú tiān
hú yán
hú cáo
hú rán
hú lú
hú bō
hú yáng
hú jiǎ
hú yí
hú chá
hú suī
hú huà
hú běn
hú tòng
hú jī
hú qìn
hú má
hú chuī
hú chuài
hú tū
hú tóng
hú hùn
hú rén
hú zī
hú zuò
hú rán
hú jiā
hú dǐ
hú tu
hú dǎo
hú kè
hú gǒu
hú jiǎo
hú lái
hú chuáng
hú chuáng
hú xì
hú gǎo
hú chá
hú cáo
hú guǐ
hú yún
hú piào
hú cāi
hú shān
hú qiāo
hú yùn
hú yí
hú shí
hú yuàn
hú fēi
hú gǒu
hú lù
hú hú
hú sān
hú bài
hú yàn
hú chěng
hú lù
hú fēng
hú bì
hú dí
hú bù
hú lōu
hú yán
胡搅hújiǎo
(1) 瞎捣乱;扰乱
例他成天胡搅英pester sb.;be mischievous(2) 狡辩;强辩
例你只会胡搅，我不跟你分辨英wrangle argue tediously and vexatiously⒈ 瞎捣乱；胡闹。
引草明《乘风破浪》十五：“我随着你胡搅下去，还像个党员不像？”
⒉ 狡辩；强辩。
引《红楼梦》第五六回：“你只会胡搅，我也不和你分证。”
任意行事而无正当的理由或目的。
如：「做任何事之前，都须确切明了其意义与目的，否则一味胡搅，只是在浪费时间罢了。」
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
搅读音：jiǎo搅jiǎo(1)（动）搅拌：菜汤～匀了｜把粥～一～。(2)（动）扰乱；打扰：～扰｜胡～。