xiù máo
xiù fà
xiù chǎn
xiù yú
xiù huá
xiù mài
xiù fēng
xiù ruò
xiù tè
xiù liū
xiù yuè
xiù máo
xiù jǐng
xiù qí
xiù è
xiù jié
xiù chū
xiù yīng
xiù zhěng
xiù lǐng
xiù gé
xiù dà
xiù chè
xiù huó
xiù léi
xiù mín
xiù yì
xiù méi
xiù yán
xiù lì
xiù yǐng
xiù zhì
xiù nǚ
xiù měi
xiù cuì
xiù lìng
xiù wèi
xiù lǎng
xiù hǎo
xiù fú
xiù jùn
xiù jiǎn
xiù yǎ
xiù bó
xiù jǔ
xiù dé
xiù huì
xiù shì
xiù qí
xiù mài
xiù chūn
xiù cai
xiù kè
xiù jié
xiù jùn
xiù ài
xiù shàng
xiù rùn
xiù chè
xiù tǐng
xiù gǔ
xiù mǐn
xiù jié
xiù rén
xiù jùn
xiù huì
xiù shuǎng
xiù cǎo
xiù kuàng
xiù yìng
xiù mèi
xiù qì
xiù yí
xiù bà
xiù chǎn
xiù yè
xiù qí
xiù lì
xiù cái
xiù liáng
xiù bá
xiù zhì
xiù ěr
xiù yě
xiù qi
xiù sè
xiù zhú
xióng kuàng
liáo kuàng
hóng kuàng
yōu kuàng
zhào kuàng
mí kuàng
níng kuàng
xuān kuàng
wú kuàng
kuí kuàng
xiǎo kuàng
jiǒng kuàng
qīng kuàng
qù kuàng
guān kuàng
yí kuàng
kōng kuàng
yuǎn kuàng
kāi kuàng
xiāo kuàng
yōu kuàng
yīn kuàng
chāo kuàng
zhāo kuàng
xiǎn kuàng
xī kuàng
kuí kuàng
háo kuàng
chōng kuàng
xuán kuàng
tián kuàng
míng kuàng
zhēn kuàng
kuān kuàng
liáo kuàng
jiǔ kuàng
xiù kuàng
yě kuàng
gǔ kuàng
shī kuàng
lí kuàng
zǔ kuàng
jiǎn kuàng
huá kuàng
hóng kuàng
liáng kuàng
xián kuàng
tōng kuàng
hóng kuàng
shū kuàng
hào kuàng
fèi kuàng
yuān kuàng
cū kuàng
yá kuàng
gū kuàng
xiá kuàng
yuàn kuàng
hóng kuàng
pín kuàng
yí kuàng
chóng kuàng
gāo kuàng
qīng kuàng
huī kuàng
fàng kuàng
wú kuàng
chí kuàng
xū kuàng
dài kuàng
píng kuàng
yān kuàng
fēng kuàng
⒈ 秀拔旷达。
引清郭嵩焘《＜古微堂诗集＞序》：“其于古诗人冲夷秀旷，宏逸入神，诚有不足，然岂先生之所屑意哉！”
秀xiù（动）植物抽穗开花（多指庄稼）：～穗｜六月六；春谷～。秀xiù(1)（形）清秀：眉清目～。(2)（形）聪明；灵巧：内～｜心～。(3)（形）特别优异：优～。(4)（名）特别优异的人才：新～｜后起之～。
旷读音：kuàng旷kuàng(1)（形）空而宽阔：～野｜地～人稀。(2)（形）心境开阔：～达｜心～神怡。(3)（动）耽误；荒废：～课｜～工｜～日废时。(4)（形）相互配合的两个零件的间隙大于所要求的范围；衣着过于肥大；不合体：车轴～了｜螺丝～了｜这双鞋我穿着太～了。(5)（Kuànɡ）姓。