xiù jiǎn
xiù yīng
xiù yǐng
xiù rén
xiù hǎo
xiù mín
xiù méi
xiù máo
xiù huó
xiù bó
xiù mài
xiù gǔ
xiù liū
xiù lǐng
xiù wèi
xiù yì
xiù yán
xiù tè
xiù mài
xiù è
xiù kè
xiù yuè
xiù ài
xiù jié
xiù ěr
xiù máo
xiù yìng
xiù chè
xiù yè
xiù qí
xiù bà
xiù jǔ
xiù fú
xiù huá
xiù chūn
xiù lǎng
xiù chǎn
xiù mèi
xiù lì
xiù zhì
xiù nǚ
xiù mǐn
xiù jùn
xiù chū
xiù chè
xiù huì
xiù cái
xiù lì
xiù lìng
xiù zhěng
xiù qi
xiù tǐng
xiù měi
xiù jùn
xiù shì
xiù yí
xiù jié
xiù shuǎng
xiù huì
xiù qí
xiù gé
xiù jǐng
xiù liáng
xiù qì
xiù yǎ
xiù zhú
xiù ruò
xiù yú
xiù rùn
xiù cai
xiù kuàng
xiù cǎo
xiù yě
xiù dà
xiù fēng
xiù sè
xiù léi
xiù zhì
xiù jùn
xiù dé
xiù fà
xiù cuì
xiù shàng
xiù bá
xiù chǎn
xiù jié
xiù qí
fù mèi
wǔ mèi
diào mèi
yóu mèi
xùn mèi
yìng mèi
wǔ mèi
juān mèi
róu mèi
yāo mèi
xìng mèi
hé mèi
mí mèi
jǐn mèi
qǐ mèi
mù mèi
ài mèi
sháo mèi
qīn mèi
qǔ mèi
chěng mèi
xié mèi
zī mèi
miǎn mèi
xián mèi
ā mèi
gòng mèi
fēng mèi
gàn mèi
xiù mèi
gǔ mèi
fēng mèi
bù mèi
xiàn mèi
zhōu mèi
míng mèi
yú mèi
cè mèi
chán mèi
bǎi mèi
xiān mèi
xiǎn mèi
jiāo mèi
shùn mèi
xíng mèi
ruǎn mèi
xuān mèi
chǎn mèi
yuè mèi
liàng mèi
qiào mèi
qīng mèi
qū mèi
guài mèi
bì mèi
wáng mèi
wǔ mèi
jǐn mèi
xiào mèi
zì mèi
nèi mèi
nìng mèi
róng mèi
fú mèi
qīng mèi
fú mèi
sú mèi
hòu mèi
bó mèi
qiú mèi
huò mèi
yòu mèi
yán mèi
jiān mèi
jiāo mèi
qǔ mèi
qiú mèi
yàn mèi
yān mèi
lǘ mèi
biàn mèi
qiǎo mèi
hú mèi
chēng mèi
⒈ 秀丽妩媚。
引《世说新语·品藻》“谢公问王子敬” 刘孝标注引王愔《文字志》：“献之善隶书，变右军法为今体，字画秀媚妙絶时伦，与父俱得名。”
唐李咸用《和殷衙推春霖即事》：“山川藏秀媚，草木逞调柔。”
清袁枚《随园诗话》卷九：“金寄诗云：‘残泪未消和影拭，旧书重展背人看。’诗既佳，书法亦秀媚。”
茅盾《子夜》十八：“寥寥的三行字，非常秀媚的《灵飞经》体，确是四小姐的亲笔。”
秀逸妩媚。
秀xiù（动）植物抽穗开花（多指庄稼）：～穗｜六月六；春谷～。秀xiù(1)（形）清秀：眉清目～。(2)（形）聪明；灵巧：内～｜心～。(3)（形）特别优异：优～。(4)（名）特别优异的人才：新～｜后起之～。
媚读音：mèi媚mèi(1)（动）有意讨人喜欢；巴结：谄～。(2)（形）美好；可爱：春光明～。