yán liàn
yán yán
yán qióng
yán sī
yán wēi
yán jū
yán tǎo
yán dī
yán nǐ
yán gāo
yán jié
yán shǎng
yán bō
yán liàn
yán jiǎn
yán jī
yán biàn
yán chá
yán chí
yán kuò
yán xí
yán mó
yán biàn
yán lǐ
yán kǎo
yán fāng
yán shí
yán yōu
yán shēn
yán yà
yán shān
yán mó
yán liàn
yán fā
yán shā
yán dìng
yán mò
yán jí
yán jiū
yán pǐ
yán què
yán cái
yán zhuó
yán chéng
yán gōng
yán zé
yán lǎn
yán jīng
yán pàn
yán bó
yán lǜ
yán shì
yán jī
yán dú
yán xí
yán yì
yán hé
yán shì
yán hé
yán jiǎng
yán fù
yán xiū
yán hé
yán nòng
yán měi
yán zuàn
yán zōng
yán xīn
yán què
yán zhì
yán chuāi
yán wèi
mò jiǎng
yóu jiǎng
lùn jiǎng
zhèng jiǎng
qǐ jiǎng
shú jiǎng
shuō jiǎng
chán jiǎng
shè jiǎng
zhōng jiǎng
yán jiǎng
nuǎn jiǎng
yǎn jiǎng
kuā jiǎng
chuàn jiǎng
yán jiǎng
bō jiǎng
lǐng jiǎng
duì jiǎng
fèi jiǎng
màn jiǎng
duàn jiǎng
kāi jiǎng
quàn jiǎng
wǔ jiǎng
kè jiǎng
zhǔ jiǎng
dēng jiǎng
fù jiǎng
xiào jiǎng
dōu jiǎng
sòng jiǎng
xuān jiǎng
sēng jiǎng
xuán jiǎng
tōng jiǎng
zhào jiǎng
jìn jiǎng
cān jiǎng
qiū jiǎng
tán jiǎng
fā jiǎng
shì jiǎng
shì jiǎng
xiǎo jiǎng
cháo jiǎng
xùn jiǎng
dǎ jiǎng
chuán jiǎng
zhāi jiǎng
⒈ 研究讲习。
引晋范宁《＜春秋穀梁传＞序》：“乃帅门生故吏，我兄弟子姪，研讲六籍，次及三传，《左氏》则有服杜之注，《公羊》则有何严之训。”
1. 细磨（mó），碾：研磨。研药。研墨。
2. 深入地探求：研究。钻研。研京练都（dū）（晋代左思作《三都赋》构思了十二年，后遂用“研京练都”形容经年累月地构思文章）。
讲读音：jiǎng讲jiǎng(1)（动）说（本义）：～故事｜他高兴得话都～不出来了。(2)（动）解释；说明：～书｜这个字有几个～法｜这本书是～气象的。(3)（动）商量；商议：～价儿。(4)（动）就某方面说；论：～技术他不如你；～干劲儿他比你足。(5)（动）讲求：～卫生｜～团结｜～速度。