yán nǐ
yán chá
yán lǐ
yán pǐ
yán yōu
yán lǎn
yán fāng
yán xiū
yán shí
yán jū
yán yà
yán jī
yán yì
yán zhuó
yán shì
yán xí
yán gāo
yán qióng
yán jī
yán hé
yán chéng
yán jīng
yán biàn
yán zhì
yán chuāi
yán hé
yán liàn
yán mó
yán mó
yán què
yán dī
yán liàn
yán shēn
yán chí
yán bó
yán shā
yán shān
yán jiǎng
yán bō
yán měi
yán jí
yán shì
yán kuò
yán mò
yán dìng
yán shǎng
yán zuàn
yán fā
yán wēi
yán zé
yán wèi
yán jiū
yán cái
yán sī
yán nòng
yán dú
yán hé
yán lǜ
yán què
yán xí
yán pàn
yán zōng
yán jiǎn
yán xīn
yán yán
yán biàn
yán kǎo
yán fù
yán gōng
yán liàn
yán jié
yán tǎo
fù hé
cǎn hé
zhuó hé
zhí hé
yǐn hé
zhèn hé
xiáng hé
qiè hé
yàn hé
xiào hé
yáo hé
liàn hé
kè hé
biàn hé
yán hé
shí hé
tuī hé
gōu hé
kè hé
pǐn hé
shěn hé
chá hé
xǐ hé
tǎo hé
yán hé
jiū hé
zōng hé
shèn hé
fān hé
xún hé
亦作“研核 ”。审察考查；研究考核。
《文选·张衡＜东京赋＞》：“如之何其以温故知新，研覈是非，近於此惑？” 薛综注：“覈，实也；研，审也。”《三国志·吴志·张温传》：“若潜神留思，纤粗研核，情何嫌而不宣，事何昧而不昭哉？” 唐刘知几《史通·疑古》：“今取其正经雅言，理有难晓，诸子异説，义或可凭，参而会之，以相研覈，如异於此，则无论焉。” 唐卢仝《月蚀》诗：“灾沴无有小大瘉，安得引衰周 ，研覈其可否？” 清俞樾《群经平议·考工记世室重屋明堂考》：“ 山东礼本輒加二七之字，何得殷无加寻之文， 周闕增筵之义，研覈其趣，或是不然。”
精细考核。
1. 细磨（mó），碾：研磨。研药。研墨。
2. 深入地探求：研究。钻研。研京练都（dū）（晋代左思作《三都赋》构思了十二年，后遂用“研京练都”形容经年累月地构思文章）。
覈读音：hé1.檢驗﹑查核：“檢覈”﹑“覈對”。《文選•張衡•東京賦》：“其以溫故知新，研覈是非。”南朝梁•劉勰•《文心雕龍•辨騷》：“將覈其論，必徵言焉。”
2.詳實﹑嚴謹。《後漢書•卷四十•班彪傳下》：“遷文直而事覈，固文贍而事詳。”《北史•卷七十二•李德林傳》：“善屬文，詞覈而理暢。”
3.深刻。《後漢書•卷六十八•許劭傳》：“初，劭與靖俱有高名，好共覈論鄉黨人物。”
4.米麥舂餘的粗屑。《漢書•卷四十•陳平傳》：“其嫂疾平之不親家生產，曰：『亦食糠覈耳。』”宋•范成大《四時田園雜興詩六十首之四十五》：“不惜兩鍾輸一斛，尚贏糠覈飽兒郎。”