táo zū
táo kāng
táo zhī
táo dān
táo qī
táo guān
táo hóng
táo liǎn
táo huá
táo dù
táo què
táo shěn
táo mén
táo lín
táo shū
táo nú
táo shén
táo xiāo
táo ráng
táo zi
táo rén
táo gēn
táo yè
táo gē
táo yǔ
táo lái
táo jí
táo làng
táo jìng
táo jiāo
táo yìn
táo yuán
táo jué
táo zhàn
táo yāo
táo ǒu
táo è
táo yì
táo sāi
táo mǎo
táo bàng
táo hé
táo zhàng
táo shuǐ
táo jí
táo gěng
táo bǎn
táo diàn
táo sāi
táo dù
táo bǐ
táo liè
táo lǐ
táo zhú
táo shòu
táo zhū
táo bǎn
táo jiāng
táo hóng
táo sè
táo bù
táo rén
táo chóng
táo huā
táo huái
táo fú
táo hú
táo shí
táo yuè
táo dōu
táo shēng
gū zhú
qióng zhú
fú zhú
qì zhú
cì zhú
xiào zhú
yù zhú
biān zhú
liáo zhú
kū zhú
dí zhú
ruò zhú
jī zhú
ruò zhú
hán zhú
qióng zhú
yǔ zhú
yǎn zhú
fēn zhú
xiū zhú
xiū zhú
hàn zhú
sōng zhú
hé zhú
zǐ zhú
xiāng zhú
lèi zhú
máo zhú
sǎo zhú
kōng zhú
qí zhú
shēn zhú
zhàng zhú
gū zhú
cí zhú
jiǔ zhú
pǐn zhú
huáng zhú
dān zhú
kǔ zhú
lú zhú
shuǐ zhú
sī zhú
xǐ zhú
zuó zhú
háo zhú
gé zhú
zǐ zhú
miào zhú
huáng zhú
lóng zhú
mò zhú
ròu zhú
qí zhú
hǔ zhú
bān zhú
bā zhú
qióng zhú
māo zhú
mèi zhú
dì zhú
kū zhú
biān zhú
bào zhú
tóng zhú
máo zhú
cè zhú
yú zhú
chuī zhú
jiàn zhú
kūn zhú
lè zhú
shí zhú
pōu zhú
jiāo zhú
shí zhú
tǒng zhú
xún zhú
guì zhú
tiān zhú
pèi zhú
yín zhú
ruì zhú
qīng zhú
jī zhú
chí zhú
jīn zhú
jiàn zhú
páo zhú
xiè zhú
chī zhú
fāng zhú
cuì zhú
nán zhú
lǐn zhú
lěng zhú
chǔ zhú
mù zhú
jǐn zhú
lè zhú
kǔ zhú
hàn zhú
àn zhú
zōng zhú
diàn zhú
fèng zhú
nán zhú
xì zhú
pào zhú
tù zhú
bāo zhú
yún zhú
guì zhú
sè zhú
jiū zhú
yì zhú
lù zhú
cán zhú
huáng zhú
pò zhú
tóng zhú
bǐ zhú
kàn zhú
dí zhú
fú zhú
hēi zhú
mèng zhú
mì zhú
jīn zhú
shù zhú
lóng zhú
pú zhú
lù zhú
tán zhú
kē zhú
bèng zhú
táo zhú
diān zhú
bān zhú
chéng zhú
chái zhú
xiù zhú
cí zhú
⒈ 竹的一种。质地坚实，为制箭、做手杖、编席的好材料。
引《隋书·北狄传·西突厥》：“帝取桃竹白羽箭一枝以赐射匱。”
唐李白《酬宇文少府见赠桃竹书筒》诗：“桃竹书筒綺绣文，良工巧妙称絶羣。”
宋苏轼《赠蒲涧信长老》诗：“已从子美得桃竹，不向安期觅枣瓜。”
自注：“此山有桃竹，可作杖，而土人不识，予始録子美诗遗之。”
元王恽《番禺杖》诗：“桃竹那能比，桄榔未足歌。”
夹竹桃的别名。参见「夹竹桃」条。
桃táo(1)（名）桃树。(2)（名）桃儿；这种植物的果实。(3)（名）桃儿；形状像桃儿的东西。(4)（名）指核桃。
竹读音：zhú[ zhú ]1. 常绿多年生植物，春日生笋，茎有很多节，中间是空的，质地坚硬，种类很多。可制器物，又可做建筑材料：竹子。竹叶。竹笋。竹编（用竹篾编制的工艺品）。竹刻。
2. 指竹制管乐器：金石丝竹。
3. 中国古代乐器八音之一。
4. 姓。