bān zhú
cí zhú
gū zhú
qì zhú
xiù zhú
cí zhú
pú zhú
xiū zhú
nán zhú
fú zhú
hàn zhú
kǔ zhú
zǐ zhú
shí zhú
dì zhú
zōng zhú
pào zhú
kū zhú
gū zhú
tóng zhú
bā zhú
bāo zhú
tiān zhú
chī zhú
tóng zhú
jī zhú
cán zhú
zuó zhú
jǐn zhú
dān zhú
kǔ zhú
diān zhú
shí zhú
huáng zhú
qióng zhú
xiū zhú
kōng zhú
jīn zhú
háo zhú
jiàn zhú
lù zhú
ruò zhú
xiào zhú
àn zhú
ròu zhú
yì zhú
tán zhú
bào zhú
kàn zhú
nán zhú
sī zhú
jiǔ zhú
pò zhú
sǎo zhú
xún zhú
shù zhú
cì zhú
qióng zhú
jiāo zhú
kūn zhú
fú zhú
pōu zhú
jiū zhú
kē zhú
sè zhú
miào zhú
lè zhú
fèng zhú
tù zhú
yín zhú
biān zhú
chái zhú
shuǐ zhú
biān zhú
guì zhú
mì zhú
hé zhú
qí zhú
huáng zhú
hǔ zhú
jī zhú
ruò zhú
diàn zhú
máo zhú
kū zhú
zhàng zhú
yún zhú
páo zhú
máo zhú
lǐn zhú
lěng zhú
cè zhú
fēn zhú
dí zhú
tǒng zhú
hàn zhú
jīn zhú
chǔ zhú
bèng zhú
lù zhú
liáo zhú
hēi zhú
lèi zhú
xiāng zhú
chéng zhú
qí zhú
māo zhú
xiè zhú
guì zhú
cuì zhú
bǐ zhú
yǔ zhú
shēn zhú
fāng zhú
gé zhú
jiàn zhú
mò zhú
xǐ zhú
huáng zhú
lú zhú
xì zhú
bān zhú
mù zhú
lóng zhú
dí zhú
zǐ zhú
chí zhú
yǎn zhú
sōng zhú
mèi zhú
pǐn zhú
yú zhú
qióng zhú
táo zhú
hán zhú
pèi zhú
yù zhú
chuī zhú
mèng zhú
lè zhú
lóng zhú
qīng zhú
ruì zhú
⒈ 神话传说中的一种竹子。
引《神异经·南荒经》：“南方荒中，有沛竹，长数百丈，围三丈六尺，厚八九寸，可以为船。”
沛pèi（形）〈书〉盛大；旺盛：～然｜充～。
竹读音：zhú[ zhú ]1. 常绿多年生植物，春日生笋，茎有很多节，中间是空的，质地坚硬，种类很多。可制器物，又可做建筑材料：竹子。竹叶。竹笋。竹编（用竹篾编制的工艺品）。竹刻。
2. 指竹制管乐器：金石丝竹。
3. 中国古代乐器八音之一。
4. 姓。