guì zhú
cán zhú
ruò zhú
chí zhú
lù zhú
táo zhú
qīng zhú
tù zhú
cí zhú
lè zhú
àn zhú
xiāng zhú
biān zhú
jī zhú
chéng zhú
jiū zhú
biān zhú
dān zhú
dí zhú
zuó zhú
chuī zhú
bào zhú
zǐ zhú
mò zhú
jīn zhú
gū zhú
mèng zhú
lú zhú
qí zhú
hé zhú
kūn zhú
shí zhú
jiàn zhú
ruì zhú
kē zhú
lù zhú
pōu zhú
jiàn zhú
pào zhú
cuì zhú
bǐ zhú
tóng zhú
sī zhú
yǔ zhú
kū zhú
qì zhú
gū zhú
fēn zhú
pǐn zhú
guì zhú
bā zhú
chái zhú
bān zhú
xún zhú
mèi zhú
dí zhú
diàn zhú
shí zhú
jīn zhú
zōng zhú
fāng zhú
huáng zhú
hàn zhú
qí zhú
gé zhú
háo zhú
sè zhú
jiāo zhú
yì zhú
nán zhú
chǔ zhú
xiè zhú
pú zhú
lèi zhú
mù zhú
ruò zhú
sǎo zhú
miào zhú
huáng zhú
yín zhú
lóng zhú
shù zhú
kōng zhú
fèng zhú
shuǐ zhú
fú zhú
jī zhú
páo zhú
lóng zhú
lè zhú
diān zhú
nán zhú
pò zhú
huáng zhú
máo zhú
máo zhú
hán zhú
qióng zhú
xǐ zhú
fú zhú
xiū zhú
pèi zhú
chī zhú
shēn zhú
guì zhú
kàn zhú
sōng zhú
kū zhú
cì zhú
ròu zhú
tán zhú
jiǔ zhú
lěng zhú
zǐ zhú
kǔ zhú
bān zhú
xiù zhú
yún zhú
cè zhú
kǔ zhú
bèng zhú
bāo zhú
xì zhú
yǎn zhú
yù zhú
tiān zhú
zhàng zhú
mì zhú
hàn zhú
liáo zhú
jǐn zhú
māo zhú
qióng zhú
hǔ zhú
qióng zhú
dì zhú
hēi zhú
cí zhú
tóng zhú
yú zhú
tǒng zhú
xiū zhú
xiào zhú
lǐn zhú
◎(好工具.)筀竹guìzhú
见“桂竹”
如筀竹笋，有二月生者，有三四月生者，有五月方生者谓之晚筀。——宋·沈括《梦溪笔谈》
古书上说的一种竹。
竹读音：zhú[ zhú ]1. 常绿多年生植物，春日生笋，茎有很多节，中间是空的，质地坚硬，种类很多。可制器物，又可做建筑材料：竹子。竹叶。竹笋。竹编（用竹篾编制的工艺品）。竹刻。
2. 指竹制管乐器：金石丝竹。
3. 中国古代乐器八音之一。
4. 姓。