chéng zhú
bèng zhú
chī zhú
hàn zhú
chí zhú
guì zhú
xiào zhú
shuǐ zhú
páo zhú
cí zhú
pōu zhú
xiù zhú
qì zhú
qí zhú
xún zhú
sōng zhú
kē zhú
lú zhú
táo zhú
kū zhú
pò zhú
huáng zhú
tán zhú
cí zhú
guì zhú
cán zhú
ròu zhú
bào zhú
ruì zhú
jiǔ zhú
kǔ zhú
fú zhú
jiū zhú
pèi zhú
nán zhú
qīng zhú
zǐ zhú
máo zhú
mèng zhú
kōng zhú
jīn zhú
lè zhú
shí zhú
máo zhú
yù zhú
yǔ zhú
fāng zhú
lù zhú
lěng zhú
gū zhú
sǎo zhú
lèi zhú
hǔ zhú
gé zhú
yú zhú
mèi zhú
hé zhú
kǔ zhú
bā zhú
tù zhú
chǔ zhú
pǐn zhú
yín zhú
qióng zhú
bāo zhú
diàn zhú
tǒng zhú
fèng zhú
chái zhú
bǐ zhú
tiān zhú
jiāo zhú
sī zhú
nán zhú
biān zhú
mò zhú
xiè zhú
jǐn zhú
cè zhú
háo zhú
lǐn zhú
xiū zhú
shí zhú
lè zhú
dān zhú
dí zhú
lóng zhú
zōng zhú
ruò zhú
pào zhú
lù zhú
zuó zhú
hēi zhú
bān zhú
kū zhú
shēn zhú
fēn zhú
yì zhú
jiàn zhú
yún zhú
hán zhú
dí zhú
xiū zhú
miào zhú
chuī zhú
jī zhú
pú zhú
tóng zhú
māo zhú
qióng zhú
hàn zhú
huáng zhú
shù zhú
ruò zhú
xǐ zhú
àn zhú
kūn zhú
mì zhú
lóng zhú
jiàn zhú
zhàng zhú
qióng zhú
cuì zhú
tóng zhú
xì zhú
jīn zhú
xiāng zhú
sè zhú
qí zhú
yǎn zhú
cì zhú
gū zhú
mù zhú
huáng zhú
diān zhú
dì zhú
biān zhú
liáo zhú
kàn zhú
zǐ zhú
jī zhú
fú zhú
bān zhú
⒈ 竹名。
引北魏郦道元《水经注·湘水》：“是山（ 君山 ）东北对编山，山多篪竹。两山相次去数十里，迴峙相望。”
篪chí(1)（名）古代一种竹制管乐器；形状象笛子；有八孔。(2)泛指吹管乐器。《洛阳伽蓝记》：快马健儿；不知老妪吹篪。
竹读音：zhú[ zhú ]1. 常绿多年生植物，春日生笋，茎有很多节，中间是空的，质地坚硬，种类很多。可制器物，又可做建筑材料：竹子。竹叶。竹笋。竹编（用竹篾编制的工艺品）。竹刻。
2. 指竹制管乐器：金石丝竹。
3. 中国古代乐器八音之一。
4. 姓。