tǔ fā
tǔ kǒu
tǔ zhuō
tǔ chéng
tǔ rú
tǔ xī
tǔ yàn
tù xiè
tǔ shǔ
tǔ gòng
tǔ tán
tǔ huī
tǔ fān
tǔ fèng
tǔ lěi
tǔ zhàn
tǔ wò
tǔ hún
tǔ bō
tǔ lǜ
tǔ hú
tǔ xī
tǔ kuǎn
tǔ yīn
tù mo
tǔ bái
tǔ suì
tǔ bǔ
tǔ jué
tǔ xù
tǔ lū
tǔ qì
tǔ zhū
tǔ shù
tǔ fǎ
tǔ sī
tǔ yīn
tǔ lù
tǔ yào
tǔ yú
tǔ yàn
tǔ xià
tǔ huā
tǔ gēn
tǔ hóng
tǔ yào
tǔ cí
tǔ lou
tǔ bū
tǔ qí
tǔ yào
tǔ mà
tǔ yàn
tǔ yá
tǔ qì
tǔ gāng
tǔ huǒ
tǔ xī
tǔ tú
tǔ shí
tǔ tán
tǔ pū
tǔ shé
tǔ lì
tǔ xī
tǔ cáo
tǔ yán
tǔ nì
tǔ xuàn
tǔ yǎo
tǔ huí
tǔ cí
tǔ nà
tǔ tūn
tǔ pā
tǔ fàng
tǔ kuǎn
tǔ hú
qíng qí
xī qí
zhú qí
rén qí
wěi qí
kuí qí
chěng qí
duō qí
yú qí
chěng qí
jué qí
jué qí
méng qí
chuán qí
dào qí
yǒu jī
zhēn qí
qū qí
diān qí
mǐ qí
jué qí
xīn qí
yùn qí
yù qí
sōu qí
huī qí
diào qí
jīng qí
tàn qí
kè qí
qīng qí
fù qí
yīng qí
xióng qí
xuàn qí
mì qí
tāo qí
sān qí
chēng qí
xī qí
zào qí
chāo qí
gān qí
yà qí
zhēng qí
liè qí
bá qí
guǐ qí
yī qí
tè qí
chū qí
liè qí
shù jī
hào qí
wò qí
fēng qí
yì qí
gāo qí
shén qí
qiāo qí
yào qí
xuàn qí
liù qí
piān qí
kuā qí
bó qí
tǔ qí
jiǎ qí
jīn qí
zhèng qí
yáo qí
zǐ qí
xiù qí
shè qí
kuàng qí
wěi qí
jīng qí
hài qí
jīng qí
fēi qí
qīn qí
guī qí
zì qí
jū qí
gōng qí
lí qí
chéng qí
líng qí
guī qí
diào qí
huī qí
quán qí
cāo qí
fāng qí
gōu qí
huái qí
qióng qí
tàn qí
chù qí
gōng qí
guài qí
juè qí
dòu qí
yùn qí
⒈ 出奇谋。
引晋夏侯湛《三国名臣赞》：“昂昂子敬，拔跡草莱，荷担吐奇，乃构云臺。”
晋葛洪《抱朴子·嘉遯》：“故藏器者珍於变通随时，英逸者贵於吐奇拨乱。”
《资治通鉴·汉献帝初平二年》“临危吐决” 元胡三省注：“吐决，谓吐奇决策也。”
⒉ 发出异采。
引刘师培《文说·耀采》：“赵至《入关》之作， 鲍照《大雷》之篇， 叔庠擢秀於桐庐，士龙吐奇於鄮县，游记之正宗也。”
1. 使东西从口里出来：吐痰。吞吐。吐刚茹柔（吐出硬的，吃下软的；喻欺软怕硬）。
2. 放出，露出：高粱吐穗。吐故纳新。
3. 说出：吐话。一吐为快。
奇读音：qí,jī[ qí ]1. 特殊的，稀罕，不常见的：奇闻。奇迹。奇志。奇观。奇妙。奇巧。奇耻大辱。
2. 出人意料的，令人不测的：奇兵。奇计。奇袭。出奇制胜。
3. 惊异，引以为奇：奇怪。惊奇。不足为奇。