cán nè
cán kuì
cán hàn
cán jù
cán wǎn
cán qǐ
cán hèn
cán yǐn
cán fù
cán fèn
cán tàn
cán chǐ
cán miǎn
cán nǜ
cán sè
cán tiǎn
cán lìn
cán cù
cán jīng
cán jiù
cán sǒng
cán jí
cán zuò
cán lì
cán fú
cán zhèn
cán zuì
cán xiū
cán hài
cán nù
cán dé
cán hún
cán huáng
cán cè
cán gǎn
cán shùn
cán jì
cán xìng
cán bù
cán huáng
cán nǎn
cán zhuó
cán kǎi
cán jǔ
cán bēi
cán nǎn
cán yán
cán fú
cán chàng
cán tiǎn
cán kuì
cán tì
cán hé
cán zè
cán huì
cán jù
cán qiè
cán jué
cán huǐ
cán fèn
cán bào
cán huì
cán xiè
cán hǎi
cán dīng
cán niǔ
líng dīng
dì dīng
kuàng dīng
rén dīng
dān dīng
yán dīng
suí dīng
gēn dīng
tuì dīng
dōng dīng
kè dīng
shā dīng
diāo dīng
qiū dīng
liáo dīng
qióng dīng
nǚ dīng
liàn dīng
bǔ dīng
nóng dīng
yùn dīng
wǔ dīng
máo dīng
kàng dīng
chuán dīng
lā dīng
juē dīng
qiáo dīng
guāng dīng
dàn dīng
liù dīng
mén dīng
dòng dīng
miǎn dīng
gōng dīng
qū dīng
jiāo dīng
bǐng dīng
shān dīng
liáng dīng
tiān dīng
tiān dīng
zhèng dīng
líng dīng
zhuā dīng
gū ding
wéi dīng
yì dīng
gōng dīng
cái dīng
nán dīng
shēn dīng
nèi dīng
bào dīng
dòng dīng
jìn dīng
bì dīng
jí dīng
jí dīng
yú dīng
juān dīng
tū dīng
dēng dīng
dú dīng
jiù dīng
quán dīng
tún dīng
suān dīng
hù dīng
mì dīng
jiā dīng
zhōng dīng
liáo dīng
yuán dīng
zhuàng dīng
bāng dīng
qí dīng
lǔ dīng
níng dīng
chéng dīng
huǒ dīng
chōu dīng
páo dīng
jiān dīng
ān dīng
yǒng dīng
lú dīng
lěng dīng
liáo dīng
bái dīng
diū dīng
huā dīng
mù dīng
pín dīng
cán dīng
bǔ ding
jī dīng
xiāng dīng
qiān dīng
chū dīng
kù dīng
bīng dīng
kè dīng
bù dīng
yì dīng
yīng dīng
biàn dīng
yī dīng
shí dīng
shàng dīng
lú dīng
fēi dīng
tàn dīng
tuán dīng
pù dīng
chéng dīng
dàn dīng
cì dīng
shā dīng
yā dīng
yí dīng
jiàn dīng
bǎo dīng
měng dīng
qí dīng
shì dīng
èr dīng
jǐng dīng
jì dīng
líng dīng
bàn dīng
⒈ 亦作“慙丁”。 《左传·襄公十四年》：“初， 尹公佗学射於庾公差，庾公差学射於公孙丁。二子追公( 卫献公 )， 公孙丁御公。 子鱼 ( 庾公差 )曰：‘射为背师，不射为戮，射为礼乎？’射两軥而还。
引尹公佗曰：‘子为师，我则远矣。’乃反之， 公孙丁授公轡而射之，贯臂。”
后以“慙丁”指愧为人师。 唐韩愈《答张彻》诗：“结友子让抗，请师我慙丁。”
惭cán（形）惭愧；因为自己有缺点、做错了事或未能尽到责任而感到不安：大言不～。
丁读音：dīng,zhēng[ dīng ]1. 天干的第四位，用于作顺序第四的代称：丁是丁，卯是卯。
2. 成年男子。
3. 人口。
4. 从事某种劳动的人：园丁。