yǒng jiàn
yǒng wǔ
yǒng shì
yǒng yì
yǒng gàn
yǒng liè
yǒng móu
yǒng chóng
yǒng guǒ
yǒng shěn
yǒng tuì
yǒng piāo
yǒng lì
yǒng hàn
yǒng dīng
yǒng zhì
yǒng jué
yǒng duàn
yǒng fū
yǒng gǎn
yǒng qì
yǒng lüè
yǒng zhě
yǒng lú
yǒng jiàng
yǒng měng
yǒng mài
yǒng yú
quán dīng
jiàn dīng
huā dīng
èr dīng
chéng dīng
dòng dīng
jiā dīng
tuán dīng
shēn dīng
ān dīng
nóng dīng
diū dīng
yuán dīng
qióng dīng
yì dīng
bàn dīng
qiān dīng
tún dīng
suí dīng
fēi dīng
jí dīng
yā dīng
suān dīng
zhōng dīng
tuì dīng
chū dīng
cì dīng
tū dīng
líng dīng
xiāng dīng
qiáo dīng
kuàng dīng
jìn dīng
gū ding
yī dīng
líng dīng
zhuàng dīng
bái dīng
mì dīng
chuán dīng
hù dīng
zhèng dīng
bào dīng
yǒng dīng
lú dīng
shān dīng
shā dīng
qí dīng
dòng dīng
qí dīng
jī dīng
shā dīng
tàn dīng
yí dīng
pù dīng
dàn dīng
shí dīng
jiù dīng
kàng dīng
liàn dīng
tiān dīng
shàng dīng
bǔ ding
jǐng dīng
qiū dīng
yīng dīng
bīng dīng
biàn dīng
lú dīng
mù dīng
miǎn dīng
nèi dīng
yán dīng
gōng dīng
jí dīng
dān dīng
liáng dīng
dì dīng
chéng dīng
bǐng dīng
diāo dīng
liáo dīng
qū dīng
tiān dīng
bù dīng
dú dīng
juē dīng
rén dīng
shì dīng
bǎo dīng
liù dīng
cán dīng
máo dīng
dēng dīng
liáo dīng
dōng dīng
liáo dīng
yì dīng
měng dīng
líng dīng
lǔ dīng
zhuā dīng
kè dīng
bāng dīng
cái dīng
bì dīng
páo dīng
chōu dīng
yùn dīng
bǔ dīng
mén dīng
gēn dīng
wéi dīng
yú dīng
huǒ dīng
nán dīng
gōng dīng
jì dīng
kè dīng
jiāo dīng
lā dīng
dàn dīng
nǚ dīng
pín dīng
kù dīng
wǔ dīng
níng dīng
guāng dīng
juān dīng
jiān dīng
lěng dīng
⒈ 清代地方招募的士兵。
引清薛福成《筹洋刍议》：“勇丁游閒无事，浸至习成骄惰，骚动閭阎。”
《二十年目睹之怪现状》第五八回：“回头看时，只见两名勇丁在前开道，跟着一匹马，驮着一个骨瘦如柴，满面烟色，几茎鼠鬚的人，戴着红顶花翎。”
勇yǒng(1)本义：（形）大胆；勇敢：（形）大胆；勇敢(2)姓。
丁读音：dīng,zhēng[ dīng ]1. 天干的第四位，用于作顺序第四的代称：丁是丁，卯是卯。
2. 成年男子。
3. 人口。
4. 从事某种劳动的人：园丁。