cán hèn
cán tàn
cán qiè
cán nǎn
cán nǎn
cán jué
cán tiǎn
cán qǐ
cán huáng
cán fú
cán hàn
cán zè
cán jù
cán xiè
cán fèn
cán wǎn
cán fèn
cán sè
cán dīng
cán xiū
cán jiù
cán yǐn
cán fù
cán niǔ
cán jǔ
cán zhèn
cán kuì
cán jì
cán jí
cán hài
cán shùn
cán gǎn
cán bào
cán dé
cán lì
cán cù
cán nǜ
cán kuì
cán hǎi
cán chǐ
cán nè
cán nù
cán huì
cán kǎi
cán cè
cán jīng
cán tì
cán bēi
cán zhuó
cán bù
cán jù
cán miǎn
cán xìng
cán huì
cán tiǎn
cán yán
cán chàng
cán hún
cán huáng
cán zuò
cán fú
cán hé
cán huǐ
cán lìn
cán zuì
cán sǒng
jī chǐ
wú chǐ
gòu chǐ
fù chǐ
zhī chǐ
xiào chǐ
fèn chǐ
chǒu chǐ
yōu chǐ
yuàn chǐ
guó chǐ
chóu chǐ
kě chǐ
bēi chǐ
dá chǐ
rǔ chǐ
yǒu chǐ
huái chǐ
wū chǐ
cán chǐ
hái chǐ
jiàn chǐ
yí chǐ
biān chǐ
zhèn chǐ
gòu chǐ
xuě chǐ
huǐ chǐ
yǐn chǐ
léi chǐ
shuā chǐ
kuì chǐ
bù chǐ
jiāo chǐ
róng chǐ
jiě chǐ
xiū chǐ
lián chǐ
⒈ 亦作“慙耻”。羞耻。
引《战国策·齐策六》：“使管仲终穷抑，幽囚而不出，慙耻而不见，穷年没寿，不免为辱人贱行矣。”
《南史·范晔传》：“及将诣市， 曄在最前……在道笑语，初无惭耻。”
《元典章·刑部十五·不许妇人诉》：“有一等不畏公法素无惭耻妇人，自嗜鬭争，妄生词讼。”
陈去病《论戏剧之有益》：“其人乃反叩吾以所服，輒慙耻囁嚅而不能对。”
惭cán（形）惭愧；因为自己有缺点、做错了事或未能尽到责任而感到不安：大言不～。
耻读音：chǐ耻chǐ(1)（形）羞愧：可～｜知～。(2)（形）耻辱：奇～大辱｜引以为～。