hú cān
hú léi
hú láng
hú tiān
hú jiàn
hú cān
hú cān
hú jùn
hú qiū
hú jiāng
hú gān
hú lǐng
hú qiáo
hú gōng
hú lòu
hú rén
hú sūn
hú liáng
hú kē
hú shǒu
hú zūn
hú lú
hú zǐ
hú lú
hú píng
hú fēng
hú shǐ
hú shāng
hú sūn
hú fáng
shí jiàn
huǎn jiàn
shuǐ jiàn
yí jiàn
xiǎng jiàn
gǔ jiàn
yǔ jiàn
fā jiàn
huǒ jiàn
nì jiàn
zhōng jiàn
lìng jiàn
jī jiàn
liú jiàn
xián jiàn
pī jiàn
hú jiàn
fú jiàn
bǎi jiàn
duān jiàn
yù jiàn
xián jiàn
dú jiàn
lěng jiàn
èr jiàn
qiú jiàn
shào jiàn
míng jiàn
shè jiàn
lòu jiàn
měi jiàn
yún jiàn
xīng jiàn
xiū jiàn
huà jiàn
liǔ jiàn
wǔ jiàn
bǐ jiàn
bào jiàn
chūn jiàn
chuán jiàn
chán jiàn
kān jiàn
zhāo jiàn
dōng jiàn
fàng jiàn
shén jiàn
jí jiàn
nǔ jiàn
xìn jiàn
lián jiàn
qì jiàn
hāo jiàn
qiū jiàn
lì jiàn
chī jiàn
dāo jiàn
zhú jiàn
shōu jiàn
hú jiàn
gēng jiàn
yuè jiàn
tǒng jiàn
jīn jiàn
huò jiàn
niǎo jiàn
líng jiàn
xiū jiàn
guà jiàn
yī jiàn
cóng jiàn
nèn jiàn
chì jiàn
àn jiàn
biān jiàn
ěr jiàn
fēi jiàn
yín jiàn
guǐ jiàn
xiǎo jiàn
shé jiàn
lù jiàn
⒈ 壶漏中指示刻度的箭筹。
引北齐邢邵《献武皇帝寺铭》：“晓夜自分，不劳鸡鹤之助；六时靡惑，非待壶箭之功。”
⒉ 壶矢。
引元马祖常《草亭赋》：“壶箭博局，琴几画图，庋而设也。”
壶hú(1)（名）陶瓷或金属等制成的容器；有嘴；有把儿或提梁；用来盛液体；从嘴往外倒：茶～｜酒～｜喷～。(2)（Hú）姓。壶kǔn（名）宫里面的路。
箭读音：jiàn箭jiàn（名）古代兵器；长约二、三尺的细杆装上尖头；杆的末梢附有羽毛；搭在弓弩上发射。