shào wèi
shào bīng
shào lù
shào gǎng
shào kǒu
shào xiàn
shào sī
shào qiǎ
shào jiàn
shào biàn
shào jiàn
shào suǒ
shào piàn
shào tuǐ
shào shào
shào jù
shào biàn
shào mǎ
shào tàn
shào chuán
shào zi
shào shǒu
shào cháng
shào hǒng
shào hú
shào zú
shào bàng
xiū jiàn
fēi jiàn
duān jiàn
shè jiàn
xiǎng jiàn
yí jiàn
qì jiàn
lù jiàn
hú jiàn
huǒ jiàn
měi jiàn
niǎo jiàn
zhōng jiàn
nì jiàn
lòu jiàn
lěng jiàn
xiū jiàn
yín jiàn
jīn jiàn
yù jiàn
chuán jiàn
yǔ jiàn
xìn jiàn
qiú jiàn
shén jiàn
yuè jiàn
èr jiàn
jī jiàn
líng jiàn
xián jiàn
dōng jiàn
wǔ jiàn
cóng jiàn
xīng jiàn
gēng jiàn
lián jiàn
lìng jiàn
nǔ jiàn
bǐ jiàn
zhú jiàn
xiǎo jiàn
guǐ jiàn
fā jiàn
míng jiàn
fàng jiàn
shí jiàn
shé jiàn
huǎn jiàn
zhāo jiàn
chūn jiàn
chán jiàn
xián jiàn
àn jiàn
nèn jiàn
pī jiàn
qiū jiàn
guà jiàn
ěr jiàn
huò jiàn
dāo jiàn
yún jiàn
hú jiàn
gǔ jiàn
hāo jiàn
biān jiàn
liǔ jiàn
shuǐ jiàn
bào jiàn
jí jiàn
bǎi jiàn
kān jiàn
huà jiàn
lì jiàn
fú jiàn
chì jiàn
dú jiàn
shào jiàn
yī jiàn
chī jiàn
tǒng jiàn
liú jiàn
shōu jiàn
⒈ 即鸣镝。箭镞上加骨角哨的箭，箭发则受风作声。有索伦哨箭、鸭嘴哨箭等，多因箭镞的形状而命名。参阅《清会典·兵部十·武库清吏司》。
箭镞上口加哨子，箭发时，受风而鸣，称为「哨箭」。
哨shào(1)(2)（动）侦察；巡逻：～探。(3)（名）为警戒、侦察等任务而设的岗位：～卡｜岗～。(4)（量）支；队（用于军队）：一～人马。（名）(5)鸟叫。(6)（～子、～儿）用金属等制成的能吹响的器物：吹～儿。
箭读音：jiàn箭jiàn（名）古代兵器；长约二、三尺的细杆装上尖头；杆的末梢附有羽毛；搭在弓弩上发射。