hú léi
hú zǐ
hú sūn
hú jùn
hú fēng
hú cān
hú píng
hú jiàn
hú sūn
hú cān
hú lòu
hú gān
hú jiāng
hú qiū
hú shǐ
hú láng
hú fáng
hú lú
hú shǒu
hú liáng
hú cān
hú lǐng
hú shāng
hú gōng
hú kē
hú zūn
hú rén
hú tiān
hú qiáo
hú lú
cháng zūn
chēng zūn
bàng zūn
nián zūn
xí zūn
guì zūn
wēi zūn
chǐ zūn
liù zūn
dà zūn
yě zūn
xiè zūn
shòu zūn
gū zūn
chì zūn
zhì zūn
lí zūn
yú zūn
lìng zūn
kāi zūn
fèng zūn
jiāo zūn
jiǔ zūn
dú zūn
guì zūn
jí zūn
guàn zūn
dá zūn
yáo zūn
jì zūn
tài zūn
róng zūn
zhōng zūn
cán zūn
xuán zūn
tiān zūn
jīn zūn
hú zūn
zì zūn
shèng zūn
chóng zūn
piáo zūn
yǐ zūn
yī zūn
chū zūn
kè zūn
qín zūn
wū zūn
fǔ zūn
xiǎn zūn
zhuī zūn
qū zūn
lǎo zūn
xián zūn
yú zūn
táng zūn
láo zūn
qiān zūn
quán zūn
shū zūn
cuì zūn
wā zūn
gài zūn
qīn zūn
fú zūn
shì zūn
léi zūn
jiàng zūn
cè zūn
tài zūn
dào zūn
tuī zūn
zhòng zūn
lǚ zūn
yī zūn
yòu zūn
yǐng zūn
fāng zūn
móu zūn
xiàn zūn
qú zūn
jiā zūn
shī zūn
jìng zūn
páo zūn
yù zūn
zú zūn
shāi zūn
yí zūn
⒈ 古代盛酒器。亦为礼器。
引《周礼·春官·司尊彝》：“秋尝，冬烝，祼用斝彝、黄彝，皆有舟。其朝献用两著尊，其馈献用两壶尊，皆有罍，诸臣之所昨也。”
郑玄注：“壶者，以壶为尊。”
《宋史·礼志四》：“壶尊实清酒为终献，陈於阼阶之下，皆为酌尊。”
壶hú(1)（名）陶瓷或金属等制成的容器；有嘴；有把儿或提梁；用来盛液体；从嘴往外倒：茶～｜酒～｜喷～。(2)（Hú）姓。壶kǔn（名）宫里面的路。
尊读音：zūn尊zūn(1)（名）地位或辈份高：～卑｜～亲｜～长。(2)（形）敬重：～敬｜～师爱生。(3)（名）敬辞；旧时称跟对方有关的人或事物：～府｜～驾｜～夫人｜～姓大名。(4)量词：ɑ）用于神佛塑像：一～佛像。b）用于炮：十～大炮。尊zūn同‘樽’。