bì huì
bì dù
bì yuán
bì běn
bì hùn
bì móu
bì sú
bì jū
bì jù
bì shì
bì bì
bì huài
bì fǎ
bì bèi
bì jiǔ
bì luàn
bì báo
bì shā
bì bìng
bì gěng
bì xué
bì hài
bì zǐ
bì kuī
bì pú
bì fāng
bì kù
bì jù
bì lòu
bì xí
bì mín
bì xǐ
bì luò
bì yōu
bì dòu
bì rén
bì zhèng
bì xiàng
bì qī
bì yī
bì bó
bì duān
bì è
bì fù
bì mò
bì zhǒu
bì wāng
bì é
bì zhì
bì xìng
bì kǒng
bì zhǐ
bì xǐ
bì gài
bì gù
bì jué
bì wéi
bì qí
bì shì
bì yù
bì yì
bì sǒu
bì lòu
bì kùn
bì fēng
pián fù
rǒng fù
kè fù
fēng fù
bū fù
suàn fù
xiāng fù
xī fù
jiān fù
diào fù
bǐng fù
lùn fù
xiàn fù
jī fù
sù fù
gé fù
shì fù
zé fù
cái fù
gèng fù
jūn fù
què fù
sāo fù
wáng fù
xiè fù
kǒu fù
bì fù
péng fù
miǎn fù
cháng fù
yú fù
é fù
guó fù
guān fù
juān fù
chǔ fù
shàn fù
dá fù
guān fù
bié fù
chōng fù
yáo fù
zhǐ fù
yú fù
nóng fù
shū fù
píng fù
tián fù
biān fù
xiū fù
chē fù
xiǎo fù
jūn fù
hàn fù
qiū fù
shǔ fù
zū fù
chá fù
shuì fù
jiǔ fù
bǐng fù
cái fù
qī fù
cǎo fù
chūn fù
rǒng fù
gòng fù
gòng fù
bō fù
děng fù
pái fù
sān fù
jǐng fù
fú fù
bào fù
bì fù
cí fù
shī fù
tiān fù
yáo fù
dú fù
cí fù
dīng fù
máo fù
mài fù
mǎi fù
gǔ fù
fēng fù
kè fù
zhēng fù
yáo fù
bāng fù
chēng fù
jí fù
héng fù
cóng fù
cáo fù
bǎi fù
qīng fù
zhèng fù
dà fù
zá fù
xiū fù
shī fù
jiǎ fù
qiū fù
gōng fù
yì fù
zhì fù
jiǔ fù
zhòng fù
zī fù
⒈ 谦称自己的军队。古代按田亩出车徒，因称兵卒、车辆为赋。参见“敝赋”。
引宋孙光宪《北梦琐言》卷十七：“梁祖曰：‘ 王公朋附并汾，违盟爽信，弊赋已及於此，期於无舍。’”
弊bì(1)（名）欺诈蒙骗、图占便宜的行为：营私舞～。(2)（名）害处；毛病：兴利除～。
赋读音：fù赋fù(1)（动）（上对下）交给：～予。(2)（名）旧指田地税：田～｜～税。(3)（名）我国古代文体；盛行于汉魏六朝；是韵文和散文的综合体。(4)（动）做（诗、词）：～诗一首。