bì wéi
bì huì
bì wāng
bì gěng
bì bèi
bì yì
bì yī
bì luò
bì jué
bì qí
bì kuī
bì zhǐ
bì shā
bì qī
bì fāng
bì mín
bì duān
bì bì
bì kùn
bì rén
bì pú
bì è
bì zǐ
bì zhǒu
bì jù
bì shì
bì xí
bì sú
bì gài
bì é
bì kǒng
bì hài
bì xué
bì huài
bì lòu
bì xǐ
bì báo
bì xiàng
bì jù
bì xìng
bì móu
bì zhèng
bì jū
bì yuán
bì yōu
bì yù
bì hùn
bì dù
bì shì
bì zhì
bì xǐ
bì fù
bì kù
bì mò
bì fēng
bì lòu
bì fǎ
bì luàn
bì běn
bì sǒu
bì jiǔ
bì bìng
bì dòu
bì gù
bì bó
àn lòu
sú lòu
bǐ lòu
jù lòu
cū lòu
mó lòu
cuó lòu
xiǎo lòu
zè lòu
wāng lòu
me lòu
guǐ lòu
pí lòu
yǎn lòu
duǎn lòu
dān lòu
lǜ lòu
miè lòu
báo lòu
cè lòu
pì lòu
cūn lòu
mò lòu
bēi lòu
chén lòu
zhuī lòu
zuì lòu
sài lòu
miù lòu
chán lòu
yū lòu
jiāo lòu
yōu lòu
huāng lòu
cī lòu
jiǎn lòu
tān lòu
bì lòu
hán lòu
shí lòu
zhǎi lòu
àn lòu
pín lòu
tuì lòu
gàng lòu
fǔ lòu
qiū lòu
suǒ lòu
yě lòu
ān lòu
biǎn lòu
guài lòu
jū lòu
níng lòu
pì lòu
cū lòu
xiá lòu
xiá lòu
wěi lòu
jiǎn lòu
shuāi lòu
fū lòu
cuō lòu
qǐn lòu
hú lòu
qiǎn lòu
tuí lòu
huì lòu
jū lòu
zhì lòu
ǎi lòu
wēi lòu
guǎ lòu
zhuō lòu
yāo lòu
wán lòu
gū lòu
wěi lòu
è lòu
máng lòu
xiá lòu
quē lòu
méng lòu
bì lòu
yōng lòu
tuí lòu
gù lòu
ài lòu
chǒu lòu
chán lòu
mèi lòu
chǔn lòu
yú lòu
miù lòu
jiàn lòu
qióng lòu
gù lòu
pǔ lòu
kū lòu
bì lòu
fēi lòu
fán lòu
chī lòu
jiǎn lòu
àn lòu
yǔ lòu
yuǎn lòu
⒈ 破旧粗劣。
引《北史·列女传·姚氏妇杨氏》：“以姚氏妇衣裳弊陋，特免其罪。”
宋苏洵《上韩昭文论山陵书》：“幃簿器皿弊陋而不易。”
⒉ 指破旧粗劣之物。
引明宋濂《四明佛陇禅寺兴修记》：“于是悉撤弊陋而更新之。”
⒊ 愚劣、浅陋。
引三国魏曹植《改封陈王谢恩章》：“臣既弊陋，守国无効，自分削黜，以彰众诫。”
⒋ 丑陋。
引唐李复言《续玄怪录·定婚店》：“有眇嫗，抱三岁女来，弊陋亦甚。”
弊bì(1)（名）欺诈蒙骗、图占便宜的行为：营私舞～。(2)（名）害处；毛病：兴利除～。
陋读音：lòu陋lòu(1)（形）不好看；丑：丑～。(2)（形）（住的地方）狭小；不华美：～室｜～巷。(3)（形）不文明；不合理：～俗｜～习。(4)（形）（见闻）少：浅～｜孤～寡闻。