zhuō huàn
zhuō zhe
zhuō pǔ
zhuō zuò
zhuō huò
zhuō lù
zhuō mù
zhuō chéng
zhuō sù
zhuō niǎo
zhuō bèn
zhuō shū
zhuō fù
zhuō jiàn
zhuō móu
zhuō shēng
zhuō shǒu
zhuō nè
zhuō zhù
zhuō jiān
zhuō fū
zhuō jì
zhuō bǐ
zhuō jīng
zhuō è
zhuō jiū
zhuō lòu
zhuō jù
zhuō nà
zhuō bìng
zhuō liè
zhuō dùn
zhuō gǎo
zhuō mù
zhuō mèi
zhuō jìn
zhuō lǜ
zhuō báo
zhuō zhèng
xiá lòu
gù lòu
àn lòu
chī lòu
fēi lòu
cū lòu
xiǎo lòu
wěi lòu
qiǎn lòu
chǒu lòu
yōng lòu
chǔn lòu
pì lòu
zhǎi lòu
quē lòu
tān lòu
tuí lòu
miù lòu
cè lòu
yě lòu
sú lòu
pín lòu
gū lòu
qióng lòu
miè lòu
fū lòu
tuì lòu
huāng lòu
jū lòu
miù lòu
xiá lòu
mèi lòu
bēi lòu
wěi lòu
zhuō lòu
pì lòu
pǔ lòu
yāo lòu
è lòu
zuì lòu
ān lòu
jū lòu
jiāo lòu
gàng lòu
máng lòu
cī lòu
yuǎn lòu
cuó lòu
zhì lòu
báo lòu
duǎn lòu
guài lòu
yū lòu
hú lòu
yú lòu
qǐn lòu
kū lòu
hán lòu
bì lòu
tuí lòu
yǔ lòu
wán lòu
ǎi lòu
jiǎn lòu
àn lòu
yǎn lòu
chán lòu
wāng lòu
jù lòu
fǔ lòu
cū lòu
me lòu
yōu lòu
cūn lòu
chén lòu
fán lòu
mò lòu
zè lòu
guǐ lòu
sài lòu
jiàn lòu
cuō lòu
guǎ lòu
mó lòu
bì lòu
huì lòu
jiǎn lòu
biǎn lòu
xiá lòu
ài lòu
níng lòu
suǒ lòu
bì lòu
gù lòu
méng lòu
wēi lòu
bǐ lòu
dān lòu
àn lòu
chán lòu
jiǎn lòu
pí lòu
lǜ lòu
zhuī lòu
shuāi lòu
shí lòu
qiū lòu
⒈ 愚陋；浅陋。
引《关尹子·九药》：“勿以拙陋，曰道之质，当乐敏捷。”
宋田锡《贻宋小著书》：“锡以是观韩吏部之高深， 柳外郎之精博…… 李白、杜甫之豪健， 张谓、吕温之雅丽。 锡既拙陋，皆不能宗尚其一焉。”
丰子恺《缘缘堂随笔·儿女》：“所以我往往不顾自己的画技与文笔的拙陋，动辄描摹。”
拙zhuō(1)（形）笨：～笨｜手～｜眼～。(2)（形）谦辞；称自己的（文章、见解等）：～笔｜～译｜～著｜～作。
陋读音：lòu陋lòu(1)（形）不好看；丑：丑～。(2)（形）（住的地方）狭小；不华美：～室｜～巷。(3)（形）不文明；不合理：～俗｜～习。(4)（形）（见闻）少：浅～｜孤～寡闻。