yàn huán
yàn sì
yàn mù
yàn kuài
yàn diàn
yàn xī
yàn quē
yàn kàn
yàn dòu
yàn jiǎo
yàn zi
yàn yú
yàn nì
yàn hú
yàn gōng
yàn dū
yàn wǎn
yān jīng
yàn gǔ
yān gē
yàn jué
yàn chú
yàn lěi
yàn ān
yàn hù
yàn yù
yàn xì
yàn lù
yàn guān
yàn duò
yàn ěr
yàn fǔ
yàn máo
yàn wěi
yàn guǎn
yàn jū
yàn shū
yàn chuí
yàn táng
yàn zhǔ
yàn é
yàn méi
yàn xū
yàn wěi
yàn yǔ
yàn bīn
yàn yóu
yàn yǒng
yàn xī
yàn ní
yàn huā
yàn xiè
yàn yú
yàn cháo
yàn huì
yàn yīng
yàn huà
yàn jū
yān zhāo
yàn pì
yàn xī
yàn shì
yàn áo
yàn xiè
yàn ér
yàn hè
yàn móu
yàn shāng
yàn xù
yàn jiē
yàn jǐng
yàn chǔ
yān shān
yàn mài
yàn mín
yān rán
yàn cì
yàn jí
yàn jiàn
yān yán
yàn lài
yàn zhǐ
yàn nǚ
yàn kuì
yàn lán
yàn yǎng
yān shí
yàn mù
yàn jiǔ
yàn péng
yàn kuì
yàn lì
yàn jiā
yàn lǚ
yàn xī
yàn zhì
yàn zhī
yàn shí
yàn chāi
yàn jiǎn
yàn zhuó
yàn luǎn
yàn yǐn
yàn jiǎn
yàn cháo
yàn zǔ
yàn yǔ
yàn gōng
yàn bì
yàn diàn
yàn yuè
yàn bá
yàn lóu
yàn yǔ
yàn tíng
yàn yuè
yàn láo
yàn wō
yàn hàn
yàn bì
yān jīn
yàn qǐn
yàn què
yàn jí
yàn kǎi
yàn huì
yàn jù
yàn hóng
yàn hán
yàn yán
yàn chén
yàn jǐ
yàn zhōu
yàn nì
yàn jī
yàn hé
yàn duò
yàn pì
yàn dǐ
yàn chū
yàn yí
yàn gài
yàn kuǎn
yān zhī
yàn gǔ
yān shì
yàn kào
yàn yàn
yàn zhuó
yàn xí
yàn fú
yàn jiā
jiāo zhuó
róu zhuó
nuǎn zhuó
sǎ zhuó
guàn zhuó
mó zhuó
huàn zhuó
táo zhuó
zǐ zhuó
cuàn zhuó
zǎo zhuó
qiāng zhuó
chún zhuó
miào zhuó
jiān zhuó
yàn zhuó
yàn zhuó
tuì zhuó
shù zhuó
huì zhuó
xiǔ zhuó
dí zhuó
fú zhuó
hè zhuó
mù zhuó
wáng zhuó
xǐ zhuó
shì zhuó
⒈ 同“鷰濯”。
⒉ 古代一种杂技。燕，一本作“鷰”。
引《文选·张衡＜西京赋＞》：“衝狭燕濯，胸突銛锋。”
薛综注：“燕濯，以盘水置前，坐其后，踊身张手跳前，以足偶节踰水，復却坐，如燕之浴也。”
1. 鸟类的一科，候鸟，常在人家屋内或屋檐下用泥做巢居住，捕食昆虫，对农作物有益：燕尔（形容新婚夫妇亲睦和美的样子）。燕好（常用以指男女相爱）。燕侣。燕雀处（chǔ）堂（喻居安而不知远虑，临祸却不能自知）。
2. 轻慢：“燕朋逆其师”。
3. 古同“宴”，安闲，安乐。
4. 古同“宴”，宴饮。
濯读音：zhuó,zhào[ zhuó ]1. 洗：濯足。
2. 〔濯濯〕形容山无草木，光秃秃的，如“濯濯童山”。
3. 祓除罪恶。