yàn yǔ
yàn chǔ
yàn jiǔ
yàn jiā
yàn yí
yàn hàn
yàn ěr
yàn huà
yàn huán
yān jīn
yàn xī
yàn kuì
yàn chén
yàn jǐng
yàn kào
yàn yán
yàn shāng
yàn lì
yān zhī
yàn jī
yàn kuài
yàn zhǐ
yàn lù
yàn gōng
yàn yù
yàn xiè
yàn duò
yàn áo
yàn táng
yàn mín
yàn huì
yàn què
yàn jiǎo
yàn ní
yàn xí
yàn jǐ
yàn mù
yàn fǔ
yàn kàn
yàn jù
yàn xī
yàn xù
yàn lěi
yàn chuí
yàn kuǎn
yàn gǔ
yàn móu
yàn gài
yàn duò
yàn máo
yàn jiàn
yàn xì
yàn chāi
yàn zhī
yàn yīng
yàn dū
yàn xū
yàn diàn
yàn jí
yàn lǚ
yàn luǎn
yàn bīn
yàn wěi
yàn hán
yàn quē
yàn cháo
yàn yǎng
yàn yǔ
yàn kuì
yān rán
yàn yǒng
yàn bì
yàn zhì
yàn yàn
yān jīng
yàn jí
yàn lán
yàn dǐ
yān yán
yàn diàn
yàn shì
yàn wō
yàn hóng
yàn fú
yàn shū
yàn pì
yàn zi
yàn hù
yàn é
yàn chū
yàn jiā
yàn wǎn
yàn yuè
yàn kǎi
yàn chú
yàn huì
yàn cháo
yàn lài
yàn hè
yàn nǚ
yàn shí
yàn péng
yān shì
yàn yú
yàn hú
yàn hé
yàn jué
yàn guān
yàn mài
yàn jū
yàn ér
yàn yuè
yān gē
yàn jiē
yàn gōng
yàn sì
yàn xī
yān shí
yàn cì
yàn pì
yàn zǔ
yàn zhǔ
yàn bá
yàn méi
yàn yǐn
yàn dòu
yàn xī
yàn yǔ
yàn lóu
yàn gǔ
yàn ān
yàn bì
yàn jū
yàn huā
yàn nì
yàn mù
yàn zhōu
yàn láo
yàn guǎn
yàn tíng
yàn yú
yàn xiè
yàn nì
yàn wěi
yàn yóu
yān shān
yàn jiǎn
yān zhāo
yàn jiǎn
yàn qǐn
yàn zhuó
yàn zhuó
hè xū
dù xū
huà xū
yàn xū
chāo xū
wǔ xū
zhuó xū
jū xū
jiāng xū
yú xū
láng xū
chǔ xū
chāo xū
lè xū
cháng xū
jiàn xū
mù xū
xūn xū
bāo xū
lǘ xū
xiàng xū
lún xū
gēn xū
shǐ xū
cūn xū
lì xū
xiá xū
jiān xū
yú xū
mù xū
huá xū
huá xū
gū xū
cāng xū
liáng xū
fú xū
sù xū
⒈ 共宴。
引《诗·大雅·韩奕》：“籩豆有且，侯氏燕胥。”
郑玄笺：“胥，皆也。诸侯在京师未去者，於显父饯之时，皆来相与燕。”
陈奂传疏：“胥，皆也。燕胥，皆燕也。”
汉傅毅《舞赋》：“天王燕胥，乐而不泆。”
《宋史·乐志十四》：“三宫燕胥，四海崇尊。”
1. 鸟类的一科，候鸟，常在人家屋内或屋檐下用泥做巢居住，捕食昆虫，对农作物有益：燕尔（形容新婚夫妇亲睦和美的样子）。燕好（常用以指男女相爱）。燕侣。燕雀处（chǔ）堂（喻居安而不知远虑，临祸却不能自知）。
2. 轻慢：“燕朋逆其师”。
3. 古同“宴”，安闲，安乐。
4. 古同“宴”，宴饮。
胥读音：xū胥xū（形）〈书〉齐；皆：万事～备。