yàn yàn
yàn jué
yàn huà
yàn jiǎo
yàn tíng
yàn nǚ
yàn xī
yàn chú
yān shān
yàn yuè
yàn jiā
yàn quē
yàn yǔ
yàn zǔ
yàn cháo
yàn guǎn
yàn cháo
yàn huì
yàn wǎn
yàn huán
yān yán
yàn é
yàn wō
yàn nì
yàn ěr
yàn huì
yàn yóu
yàn bì
yàn chǔ
yàn dū
yàn xū
yàn lì
yàn zhǐ
yàn jiàn
yàn kuài
yàn hóng
yàn chū
yàn kǎi
yàn mù
yān shì
yàn yǔ
yàn péng
yàn cì
yān gē
yàn xù
yàn pì
yàn xiè
yàn sì
yàn yuè
yàn kàn
yàn shì
yàn jiē
yàn zhǔ
yàn yǒng
yàn dòu
yàn qǐn
yàn lài
yàn yù
yàn huā
yàn xí
yàn ní
yàn bì
yàn yú
yàn móu
yàn kuì
yàn xī
yàn luǎn
yàn kào
yàn wěi
yàn jǐng
yàn ān
yàn jí
yàn máo
yàn jī
yàn jū
yàn bá
yàn yí
yàn hè
yàn jiā
yàn lěi
yàn zhuó
yàn hàn
yàn yǔ
yàn jí
yàn duò
yàn zhōu
yàn kuì
yān jīng
yàn yú
yàn lù
yàn shū
yàn fú
yàn dǐ
yàn chāi
yàn jù
yàn xì
yàn kuǎn
yàn hé
yān zhī
yàn diàn
yàn chuí
yàn gōng
yàn guān
yàn mù
yàn wěi
yàn áo
yàn láo
yàn yǎng
yàn chén
yàn jū
yàn shāng
yàn xiè
yàn zhī
yàn zhì
yān zhāo
yàn jiǎn
yān jīn
yàn hú
yàn xī
yān shí
yàn mài
yàn shí
yàn diàn
yàn bīn
yàn jǐ
yàn yán
yàn hù
yàn lǚ
yàn yīng
yàn gōng
yàn zhuó
yàn duò
yàn gǔ
yàn táng
yàn hán
yàn lán
yàn jiǎn
yàn gǔ
yàn méi
yàn yǐn
yàn zi
yàn pì
yàn què
yàn ér
yàn nì
yān rán
yàn mín
yàn xī
yàn jiǔ
yàn fǔ
yàn gài
yàn lóu
luán wǎn
qī wǎn
āi wǎn
shěn wǎn
xú wǎn
shēn wǎn
qīng wǎn
qiān wǎn
yàn wǎn
qīng wǎn
liú wǎn
qiú wǎn
róu wǎn
wēn wǎn
bēi wǎn
xián wǎn
yuàn wǎn
jiāo wǎn
hé wǎn
màn wǎn
jùn wǎn
ā wǎn
xiáng wǎn
xián wǎn
xiān wǎn
wěi wǎn
jìng wǎn
chán wǎn
xié wǎn
huá wǎn
yàn wǎn
zhēn wǎn
⒈ 仪态安详温顺。
引《诗·邶风·新台》：“燕婉之求，籧篨不鲜。”
毛传：“燕，安；婉，顺也。”
⒉ 指夫妇和爱。
引旧题汉苏武《诗》之二：“结髮为夫妻，恩爱两不疑。欢娱在今夕，燕婉及良时。”
唐白居易《母别子》诗：“以汝夫妇新燕婉，使我母子生别离。”
清纪昀《阅微草堂笔记·滦阳消夏录一》：“自是狎暱燕婉，逾於平日，恒形影不离。”
⒊ 优美；柔和。
引唐高适《同敬八卢五泛河间清河》诗：“飘颻波上兴，燕婉舟中词。”
曹禺《王昭君》第二幕：“燕婉动听的宫乐在大殿里飘荡。”
⒋ 借指美女。参见“嬿婉”。
引宋苏轼《和子由记园中草木》之一：“吾闻东山傅，置酒携燕婉。富贵未能忘，声色聊自遣。”
一本作“嬿婉”。 王十朋集注：“晋谢安栖迟东山，放情丘壑，好音乐，每游赏必以妓从。”
安详温顺。
1. 鸟类的一科，候鸟，常在人家屋内或屋檐下用泥做巢居住，捕食昆虫，对农作物有益：燕尔（形容新婚夫妇亲睦和美的样子）。燕好（常用以指男女相爱）。燕侣。燕雀处（chǔ）堂（喻居安而不知远虑，临祸却不能自知）。
2. 轻慢：“燕朋逆其师”。
3. 古同“宴”，安闲，安乐。
4. 古同“宴”，宴饮。
婉读音：wǎn婉wǎn(1)（形）基本义：（说话）婉转：（说话）婉转(2)（形）〈书〉柔顺；温顺：～顺(3)（形）〈书〉美好。