yàn zi
yàn xiè
yàn bì
yàn yuè
yàn jiǔ
yàn jī
yàn áo
yàn nì
yàn dǐ
yàn yǔ
yàn xī
yàn xī
yàn lù
yàn chuí
yān gē
yàn wěi
yàn xī
yàn yuè
yàn ān
yàn cháo
yàn cháo
yàn chǔ
yàn mài
yàn lì
yàn kào
yàn jǐ
yān zhī
yàn zǔ
yàn chū
yān shì
yàn móu
yàn chāi
yàn jū
yàn diàn
yàn gōng
yàn lǚ
yàn guǎn
yàn bì
yàn duò
yān rán
yàn jǐng
yàn yóu
yàn zhǔ
yàn hóng
yàn xì
yàn lóu
yàn bīn
yàn luǎn
yàn xí
yàn wǎn
yàn shū
yàn tíng
yàn jù
yàn yǐn
yàn gōng
yàn nǚ
yàn gǔ
yàn huì
yàn jiā
yàn é
yàn hè
yàn huà
yàn kàn
yàn huì
yàn yàn
yàn kǎi
yàn zhì
yàn zhuó
yàn chén
yàn fǔ
yàn zhī
yàn yǒng
yàn kuǎn
yàn lán
yàn kuì
yàn yīng
yān shí
yàn jiǎn
yàn xiè
yàn dòu
yàn jiàn
yān shān
yān zhāo
yàn láo
yàn jiǎo
yàn xī
yàn jiǎn
yàn zhuó
yàn huā
yàn pì
yàn jí
yàn jū
yàn diàn
yàn jiē
yàn ěr
yàn bá
yàn cì
yàn nì
yàn ní
yàn péng
yàn mù
yàn yán
yàn guān
yàn shāng
yàn duò
yàn mín
yàn lěi
yàn lài
yàn yǔ
yàn wěi
yān yán
yàn pì
yàn hé
yàn qǐn
yàn chú
yàn sì
yàn wō
yàn hàn
yàn xù
yàn shí
yàn ér
yàn hú
yàn máo
yàn yí
yàn mù
yàn shì
yàn zhǐ
yàn yú
yàn kuài
yàn hù
yān jīng
yàn yú
yān jīn
yàn zhōu
yàn dū
yàn táng
yàn yǔ
yàn quē
yàn gài
yàn xū
yàn jiā
yàn què
yàn méi
yàn jí
yàn kuì
yàn huán
yàn gǔ
yàn jué
yàn hán
yàn yǎng
yàn yù
yàn fú
⒈ 古代帝王于春暖燕来之日祀禖神以求嗣。禖，古代求子之祀；亦指求子所祀的禖神。
引《礼记·月令》：“﹝仲春之月﹞是月也，玄鸟至。至之日，以太牢祠于高禖，天子亲往，后妃帅九嬪御。”
郑玄注：“玄鸟，燕也。燕以施生时来，巢人堂宇而孚乳……玄鸟遗卵， 娀简吞之而生契。后王以为媒官嘉祥而立其祠焉。变媒言禖，神之也。”
唐杜牧《杜秋娘诗》：“燕禖得皇子，壮髮緑緌緌。”
1. 鸟类的一科，候鸟，常在人家屋内或屋檐下用泥做巢居住，捕食昆虫，对农作物有益：燕尔（形容新婚夫妇亲睦和美的样子）。燕好（常用以指男女相爱）。燕侣。燕雀处（chǔ）堂（喻居安而不知远虑，临祸却不能自知）。
2. 轻慢：“燕朋逆其师”。
3. 古同“宴”，安闲，安乐。
4. 古同“宴”，宴饮。
禖读音：méi古代求子的祭礼。也指赐子之神。