dīng wèi
dīng yáo
dīng chén
dīng kǒu
dīng lì
dīng bǐng
dīng zǐ
dīng zhōng
dīng diǎn
dīng hù
dīng dōng
dīng yín
dīng jī
dīng fù
dīng jiǎ
dīng dǎo
dīng lián
dīng zé
dīng bì
dīng tóu
dīng shāo
dīng rén
dīng zhì
dīng hài
dīng dīng
dīng zhǔ
dīng chǒu
dīng duì
dīng mǐ
dīng líng
dīng wū
dīng qiáng
dīng lì
dīng xiāng
dīng qī
dīng luò
dīng xié
dīng tián
dīng dāng
dīng shēn
dīng líng
dīng jiàng
dīng jí
dīng shí
dīng hài
dīng nán
dīng nián
dīng bā
dīng bù
dīng qián
dīng kuài
dīng dāng
dīng cáo
dīng fāng
dīng jì
dīng níng
dīng lì
dīng mǎo
dīng juàn
dīng xī
dīng lán
dīng nǚ
dīng bù
dīng nú
dīng dōng
dīng wán
dīng zhuàng
dīng lǎo
dīng líng
dīng zì
dīng dàng
dīng shé
dīng jiān
dīng bà
dīng cè
dīng bà
dīng yōu
dīng sāi
dīng chén
dīng liáng
dīng gōng
dīng yì
dīng fū
dīng wèi
dīng sì
dīng qióng
dīng chǎn
dīng shū
dīng kēng
dīng yè
dīng wēng
dīng māo
dīng líng
dīng kè
jiān lán
qiū lán
fěi lán
chóng lán
diào lán
mù lán
pèi lán
bīng lán
hū lán
jì lán
lóu lán
hóng lán
jū lán
gé lán
shí lán
pó lán
bò lán
bō lán
fāng lán
fǎ lán
líng lán
shù lán
ruò lán
gàn lán
yōu lán
gāo lán
jiě lán
piě lán
jiāo lán
huì lán
líng lán
wán lán
zhī lán
hé lán
huán lán
jiàn lán
mù lán
lín lán
jīn lán
yù lán
yù lán
fēn lán
yán lán
chǔ lán
lóng lán
gāi lán
zhēng lán
sài lán
yú lán
cóng lán
rèn lán
mò lán
wán lán
zhū lán
cǎi lán
nà lán
mèng lán
dīng lán
zhǐ lán
yī lán
ā lán
gāo lán
hè lán
chǎi lán
zé lán
bān lán
zhī lán
chē lán
yī lán
zhē lán
bān lán
bái lán
jiǔ lán
lù lán
yàn lán
mǎ lán
shè lán
chūn lán
bì lán
ào lán
⒈ 汉人。相传少丧父母，及长，刻木像，事之如生。后用以指代孝子。
引汉应劭《风俗通·愆礼·九江太守武陵陈子威》：“世间共传丁兰剋木而事之，今此之事，岂不是似。”
三国魏曹植《灵芝篇》：“丁兰少失母，自伤早孤煢。刻木当严亲，朝夕致三牲。”
元武汉臣《老生儿》第三折：“你个择邻的孟母，休打这刻木的丁兰。”
清顾炎武《为丁贡士亡考衢州君生日作》诗：“欲向旧京传孝友，当时谁得似丁兰。”
1. 天干的第四位，用于作顺序第四的代称：丁是丁，卯是卯。
2. 成年男子。
3. 人口。
4. 从事某种劳动的人：园丁。
兰读音：lán兰lán(1)（名）兰花。(2)（名）兰草。(3)（名）古书上指木兰：～浆。(4)（名）（Lán）姓。