lóu háng
lóu é
lóu lí
lóu chuán
lóu shì
lóu lù
lóu tíng
lóu tī
lóu huā
lóu jì
lóu chuán
lóu kǎn
lóu luó
lóu diàn
lóu jiàn
lóu fén
lóu niǎn
lóu shè
lóu bǎn
lóu lí
lóu lán
lóu què
lóu huò
lóu zhì
lóu xiè
lóu dié
lóu lán
lóu shàng
lóu chuāng
lóu dǐng
lóu fán
lóu lín
lóu diàn
lóu céng
lóu gōng
lóu cōng
lóu fáng
lóu sōng
lóu zuò
lóu guān
lóu kù
lóu xīn
lóu jǐ
lóu lǔ
lóu lǔ
lóu zhǔ
lóu tóng
lóu ér
lóu guǎn
lóu xià
lóu chē
lóu gé
lóu jū
lóu bǎo
lóu chuán
lóu zhàng
lóu dí
lóu péng
lóu jiǎo
lóu wū
lóu gǔ
lóu hù
lóu zǐ
lóu lóu
lóu dào
lóu dié
lóu tái
lóu sāng
lóu yǐ
lóu miàn
lóu tóu
lóu yīn
zhū lán
zé lán
ruò lán
piě lán
ā lán
jū lán
chē lán
jiě lán
mò lán
jiān lán
shù lán
nà lán
wán lán
ào lán
mù lán
hè lán
yán lán
mù lán
lín lán
chǔ lán
hóng lán
huì lán
shí lán
bì lán
jiǔ lán
bān lán
mǎ lán
fēn lán
lóng lán
wán lán
jì lán
hé lán
lù lán
líng lán
bō lán
gāi lán
yī lán
yàn lán
fǎ lán
zhǐ lán
gàn lán
qiū lán
jīn lán
mèng lán
yī lán
fāng lán
jiàn lán
pèi lán
diào lán
bīng lán
jiāo lán
gāo lán
zhī lán
zhēng lán
lóu lán
dīng lán
cǎi lán
yù lán
yōu lán
chóng lán
bān lán
rèn lán
hū lán
zhē lán
bò lán
fěi lán
pó lán
shè lán
cóng lán
líng lán
gé lán
gāo lán
bái lán
zhī lán
chūn lán
sài lán
yù lán
chǎi lán
yú lán
huán lán
⒈ 古西域国名， 汉元封三年内附。王居扜泥城，遗址在今新疆维吾尔自治区若羌县境， 罗布泊西，处汉代通西域南道上。因居汉与匈奴之间，常持两端，或杀汉使，阻通道。 元凤四年， 汉遣傅介子斩其王安归，另立尉屠耆为王，更名为鄯善。傅介子以立功封侯。事见《汉书·西域传上》及《傅介子传》。后亦借用为杀敌立功的事典。
引唐张九龄《送赵都护赴安西》诗：“他日文兼武，而今栗且宽，自然来月窟，何用刺楼兰 ？”
宋张元干《贺新郎·寄李伯纪丞相》词：“倚高寒、愁生故国，气吞骄虏。要斩楼兰三尺剑，遗恨琵琶旧语。”
明姚茂良《精忠记·应诏》：“出匣龙泉血未乾，平生志气斩楼兰。”
陈毅《卫冈初战》诗：“镇江城下初遭遇，脱手斩得小楼兰。”
古国名。在今新疆省鄯善县东南。汉时为通往西域的要冲，至昭帝时改名为「鄯善」。
楼lóu(1)（名）楼房；两层以上的房子：一座～｜大～｜高～大厦。(2)（名）楼房的一层：一～｜二～。(3)（名）（～儿）房屋或其他建筑物上加盖的一层房子：城～。(4)（名）用于某些店铺的名称：首饰～｜萃华～。(5)（名）（Lóu）姓。
兰读音：lán兰lán(1)（名）兰花。(2)（名）兰草。(3)（名）古书上指木兰：～浆。(4)（名）（Lán）姓。