chán hài
chán dù
chán jì
chán wàng
chán nìng
chán jī
chán chǎn
chán qiǎo
chán zhú
chán xiōng
chán dài
chán fěi
chán bǐng
chán wǎng
chán zèn
chán èr
chán cí
chán kǒu
chán jǐ
chán jiá
chán bì
chán shuō
chán xì
chán nì
chán mèi
chán xián
chán dǐng
chán hěn
chán zhā
chán mào
chán chún
chán jǔ
chán huǐ
chán shū
chán jí
chán zī
chán cī
chán jī
chán yǔ
chán shuò
chán èr
chán huì
chán jì
chán è
chán xìng
chán tè
chán sǒu
chán qiè
chán sù
chán wū
chán duǎn
chán jiān
chán zǐ
chán bì
chán gǔ
chán shé
chán tú
chán huò
chán dù
chán yàn
chán shā
chán lù
chán dǐ
chán chén
chán kè
chán jí
chán qī
chán jī
chán rén
chán gòu
chán bàng
chán dú
chán zéi
chán jiàn
chán yú
chán niè
chán náo
chán lù
chán fū
chán nù
chán shù
chán kè
chán xì
chán bō
chán gòu
chán shuò
chán nǚ
chán xiàn
chán xié
chán yǒu
chán jì
chán chún
chán yíng
chán yán
chán xiǎn
chán móu
lù zéi
bāng zéi
nú zéi
jiāng zéi
yín zéi
niǎo zéi
sù zéi
wén zéi
shǔ zéi
gǔ zéi
huá zéi
dǎng zéi
bái zéi
hǎi zéi
cán zéi
bì zéi
tōu zéi
pō zéi
dú zéi
wū zéi
kè zéi
dùn zéi
sǐ zéi
yú zéi
piāo zéi
chāo zéi
jié zéi
zì zéi
hòng zéi
qiè zéi
chóu zéi
kè zéi
mín zéi
qín zéi
shuǐ zéi
cán zéi
luàn zéi
zuò zéi
móu zéi
guó zéi
qiāng zéi
mǎ zéi
jié zéi
dùn zéi
jū zéi
jiā zéi
fēi zéi
cè zéi
tōng zéi
xiāng zéi
bì zéi
dào zéi
fǎn zéi
máo zéi
móu zéi
féi zéi
máo zéi
piào zéi
tǎo zéi
kuáng zéi
cuàn zéi
cāi zéi
jù zéi
dǐng zéi
fáng zéi
huá zéi
jūn zéi
háo zéi
nì zéi
kòu zéi
kuī zéi
dié zéi
chán zéi
xiōng zéi
wǔ zéi
yāo zéi
jiān zéi
guàn zéi
huǒ zéi
mài zéi
liú zéi
dǔ zéi
piàn zéi
wǎng zéi
mù zéi
cǎo zéi
huáng zéi
guǐ zéi
dù zéi
huò zéi
jī zéi
é zéi
mǐ zéi
⒈ 诽谤中伤，残害良善。
引《诗·陈风·防有鹊巢序》：“《防有鹊巢》，忧谗贼也。”
孔颖达疏：“忧谗贼者，谓作者忧谗人，谓为谗以贼害於人也。”
汉董仲舒《春秋繁露·王道》：“无怨望忿怒之患，彊弱之难，无谗贼妒疾之人。”
鲁迅《汉文学史纲要》第四篇：“其辞述己之始生，以至壮大，迄于将终，正道直行，而罹谗贼。”
⒉ 指好诽谤中伤残害良善的人。
引《管子·四称》：“良臣不使，谗贼是舍。”
《楚辞·刘向＜九叹·愍命＞》：“刜谗贼於中廇兮，选吕管於榛薄。”
王逸注：“言己欲为君斫去谗贼之臣於堂廇之中，选进吕尚、管仲之徒以为辅佐，则邦国安寧也。”
唐柳宗元《吊萇弘文》：“夫何大夫之炳烈兮，王不寤夫谗贼。”
谗chán（动）说别人坏话：～言｜～害。
贼读音：zéi贼zéi(1)（名）偷东西的人。(2)（名）做大坏事的人（多指危害国家和人民的人）。(3)（形）邪的；不正派的。(4)（形）狡滑：老鼠真～。(5)（动）〈书〉伤害：戕～。贼zéi（副）〈方〉多用于不满意或不正常的地方：～凉｜～冷｜～热。