chán cī
chán shū
chán rén
chán lù
chán dǐng
chán xiàn
chán jǐ
chán dǐ
chán mào
chán dài
chán jī
chán gòu
chán dù
chán kè
chán zéi
chán yǔ
chán shù
chán fū
chán xián
chán hěn
chán cí
chán tè
chán móu
chán è
chán hài
chán shuò
chán zèn
chán gòu
chán sǒu
chán sù
chán bì
chán qiǎo
chán zī
chán chún
chán jī
chán jí
chán qiè
chán qī
chán jǔ
chán wàng
chán xiōng
chán xié
chán huǐ
chán xiǎn
chán yú
chán bǐng
chán yán
chán tú
chán nǚ
chán èr
chán lù
chán jiān
chán jiàn
chán huò
chán gǔ
chán dù
chán zhú
chán duǎn
chán dú
chán yíng
chán bō
chán nìng
chán yàn
chán xì
chán wǎng
chán jiá
chán wū
chán èr
chán xìng
chán zhā
chán chún
chán bì
chán jī
chán mèi
chán nì
chán xì
chán shā
chán huì
chán chén
chán zǐ
chán jì
chán shuò
chán kè
chán kǒu
chán shé
chán bàng
chán shuō
chán jì
chán niè
chán náo
chán jì
chán yǒu
chán chǎn
chán nù
chán jí
chán fěi
zhōng chén
qī chén
nì chén
bù chén
yuǎn chén
zhú chén
xíng chén
èr chén
zhèng chén
guó chén
zhì chén
shì chén
shì chén
bǎo chén
liù chén
jī chén
bì chén
chēng chén
gù chén
gàn chén
jiāng chén
yì chén
ěr chén
léi chén
jìn chén
nìng chén
zēng chén
shèng chén
quán chén
wài chén
chǎng chén
fǔ chén
shàng chén
fǔ chén
xián chén
jiù chén
jiàn chén
dǐng chén
bì chén
wǔ chén
wáng chén
yú chén
láo chén
cí chén
shǐ chén
shǐ chén
gōng chén
pú chén
háo chén
lì chén
guān chén
cí chén
wēi chén
chán chén
chì chén
pàn chén
liáng chén
yù chén
sān chén
jǐ chén
fú chén
xiè chén
lù chén
shēng chén
mín chén
zhǔ chén
zhǒng chén
jìn chén
chǒng chén
jiàng chén
dòu chén
jù chén
yàn chén
láng chén
gū chén
zhēn chén
zéi chén
chǔ chén
pǐn chén
dēng chén
shū chén
luàn chén
cái chén
jí chén
mìng chén
sè chén
kǔn chén
shì chén
yǔ chén
fú chén
chéng chén
bèi chén
sāng chén
dà chén
xià chén
chún chén
jǐ chén
rú chén
máng chén
yàn chén
zhòng chén
cháng chén
qīn chén
xié chén
mó chén
cái chén
fāng chén
dá chén
zhēng chén
dào chén
cóng chén
shòu chén
wàng chén
xìn chén
péi chén
bīn chén
zhēn chén
cuàn chén
fān chén
zhōng chén
yí chén
tái chén
quán chén
gōng chén
wáng chén
shì chén
jūn chén
míng chén
zǎi chén
hóng chén
nóng chén
fān chén
jiàn chén
jìn chén
dào chén
shěng chén
fù chén
niè chén
hé chén
qiān chén
tū chén
xiǎo chén
yìng chén
jùn chén
sì chén
míng chén
xiàn chén
táo chén
zhà chén
zhí chén
nèi chén
shān chén
qún chén
wěi chén
huà chén
jiàn chén
guǎ chén
jiān chén
zhòng chén
guì chén
lái chén
sī chén
gū chén
qí chén
jì chén
wǔ chén
jiā chén
bù chén
bī chén
wén chén
yù chén
dū chén
jiāo chén
chù chén
zhù chén
biān chén
bū chén
liè chén
sǐ chén
qiáng chén
bō chén
sù chén
róng chén
wěi chén
fēng chén
miǎn chén
lǎo chén
yì chén
bà chén
hǔ chén
léi chén
gé chén
dǎng chén
biǎo chén
bī chén
huā chén
móu chén
fán chén
cè chén
cáo chén
èr chén
yīn chén
hàn chén
xié chén
mò chén
yàn chén
kē chén
jī chén
rén chén
yì chén
jiǎng chén
míng chén
bǐ chén
jì chén
mò chén
⒈ 好谗害人之佞臣。
引《战国策·赵策一》：“今君听谗臣之言，而离二主之交，为君惜之。”
汉刘向《说苑·臣术》：“智足以饰非，辩足以行説，反言易辞而成文章，内离骨肉之亲，外妬乱朝廷，如此者谗臣也。”
白桦《吴王金戈越王剑》第一场：“他们对我百般攻击，骂我是奸佞，骂我是谗臣，骂我是小人，骂我是无耻之尤。”
专进谗言的臣子。
谗chán（动）说别人坏话：～言｜～害。
臣读音：chén臣chén(1)（名）君主时代的官吏；有时也包括百姓：君～。(2)（名）官吏对皇帝上书或说话时的自称。