mù xiào
mù chú
mù dú
mù qí
mù zhǔ
mù gōng
mù yè
mù yáng
mù shǒu
mù qū
mù jiān
mù zhèng
mù shēn
mù nú
mù hù
mù guī
mù xīn
mù bó
mù dào
mù dì
mù sù
mù tián
mù shù
mù mí
mù yǔ
mù mǎ
mù qún
mù dí
mù fù
mù niú
mù zǐ
mù shù
mù gōng
mù zì
mù rén
mù quǎn
mù bāo
mù ér
mù qún
mù dī
mù suǒ
mù shì
mù chǎng
mù yuàn
mù chǎng
mù shī
mù fàng
mù zǎi
mù cǎo
mù fū
mù cuì
mù gē
mù yú
mù shī
mù lìng
mù dīng
mù tóng
mù mín
mù cháng
mù xù
mù yǎng
mù yě
mù sī
mù xiāng
mù cáo
méng yǎng
fú yǎng
zī yǎng
zhōu yǎng
bǔ yǎng
liú yǎng
fàng yǎng
yù yǎng
juàn yǎng
sī yǎng
bào yǎng
zī yǎng
chú yǎng
zǐ yǎng
rèn yǎng
fèng yǎng
jí yǎng
zhú yǎng
zào yǎng
tiǎn yǎng
yí yǎng
tuō yǎng
xī yǎng
xiū yǎng
biào yǎng
yán yǎng
zhì yǎng
gào yǎng
qì yǎng
yíng yǎng
fēng yǎng
huàn yǎng
biàn yǎng
tián yǎng
fā yǎng
sǎn yǎng
mò yǎng
sì yǎng
zhōu yǎng
xiào yǎng
chōng yǎng
zī yǎng
jiē yǎng
jiā yǎng
yàn yǎng
lì yǎng
gòng yǎng
mù yǎng
wèi yǎng
xiē yǎng
mǔ yǎng
gāi yǎng
guān yǎng
cháng yǎng
shí yǎng
rèn yǎng
tāi yǎng
ān yǎng
jì yǎng
yōng yǎng
jū yǎng
cún yǎng
huì yǎng
zhān yǎng
chǔ yǎng
zuò yǎng
jìng yǎng
kè yǎng
xiū yǎng
tāo yǎng
sān yǎng
dàn yǎng
kàn yǎng
dài yǎng
jǐng yǎng
chuī yǎng
jìng yǎng
gài yǎng
bǎo yǎng
sè yǎng
dǎo yǎng
hù yǎng
fán yǎng
shòu yǎng
hán yǎng
dào yǎng
fǔ yǎng
lián yǎng
jiào yǎng
jiù yǎng
hán yǎng
qǐ yǎng
lǐ yǎng
yī yǎng
yù yǎng
shàn yǎng
fǔ yǎng
sī yǎng
zhōng yǎng
tāo yǎng
ēn yǎng
shēng yǎng
fù yǎng
hán yǎng
shōu yǎng
quán yǎng
zhōng yǎng
guī yǎng
jiù yǎng
xù yǎng
shì yǎng
liáo yǎng
sè yǎng
hòu yǎng
kōng yǎng
fǔ yǎng
jiāo yǎng
bǔ yǎng
fù yǎng
bǎo yǎng
tiáo yǎng
jì yǎng
jì yǎng
qū yǎng
jiā yǎng
suí yǎng
wèi yǎng
lǐng yǎng
gù yǎng
shèng yǎng
lù yǎng
tiān yǎng
yíng yǎng
xī yǎng
dǎi yǎng
gǎng yǎng
tóng yǎng
liàn yǎng
tuì yǎng
rǔ yǎng
hù yǎng
gōng yǎng
kuì yǎng
móu yǎng
ài yǎng
chí yǎng
gōng yǎng
gān yǎng
yù yǎng
wèi yǎng
huì yǎng
jiāng yǎng
sù yǎng
jǐn yǎng
zì yǎng
guò yǎng
yí yǎng
péi yǎng
dǐng yǎng
yù yǎng
wǎng yǎng
zūn yǎng
róng yǎng
⒈ 养育，抚养。
引《管子·问》：“问乡之良家其所牧养者几何人矣。”
尹知章注：“牧养，谓其人不能自存。”
《明史·恭闵帝纪》：“赐民高年米肉絮帛，鰥寡孤独废疾者官为牧养。”
⒉ 治理，统治。
引《汉书·鲍宣传》：“陛下上为皇天子，下为黎庶父母，为天牧养元元，视之当如一，合《尸鳩》之诗。”
《后汉书·班勇传》：“前所以时有叛者，皆由牧养失宜，还为其害故也。”
明张居正《陈六事疏》：“仍乞敕下吏部，慎选良吏，牧养小民。”
⒊ 放牧饲养。
引汉赵晔《吴越春秋·勾践入臣外传》：“﹝吴王﹞乃赦越王得离其石室，去就其宫室，执牧养之事如故。”
唐刘恂《岭表录异》卷上：“﹝山羊﹞既肥且伟，初疑岛上有人牧养，而絶无人踪，捕之。”
《二刻拍案惊奇》卷十九：“莫翁当下发了一季工食，着他在山边草房中住宿，专管牧养。”
柯蓝《游牧者之歌》：“这是傣家牧养的‘菜牛’，专门用来吃肉的。”
牧mù（动）放牧；畜牧：～草｜～场｜～奴｜～人｜～羊｜～业。
养读音：yǎng养yǎng(1)（动）供给生活资料或生活费用：扶～｜赡～｜～活。(2)（动）饲养或培植（动物、花草）：～猪。(3)（动）生育：～了一个儿子。(4)（动）抚养的（非亲生的）：～父｜～子。(5)（动）培养：～成习惯。(6)（动）使身心得到滋补或休息；以增进精力或恢复健康：～病｜保～｜休～｜疗～｜营～｜～精蓄锐。(7)（动）养护：～路。(8)（动）（毛发）留长；蓄起不剪。(9)（动）扶植；扶助：以工～农。