kuāng dǎo
kuāng jiū
kuāng zàn
kuāng rǎng
kuāng wēi
kuāng bèi
kuāng níng
kuāng jiàn
kuāng yùn
kuāng là
kuāng xiāng
kuāng gé
kuāng yè
kuāng guī
kuāng shí
kuāng fèng
kuāng zhèng
kuāng lì
kuāng lì
kuāng chì
kuāng yì
kuāng zhù
kuāng zhèng
kuāng suàn
kuāng sòng
kuāng guó
kuāng bì
kuāng zhěng
kuāng bà
kuāng ráng
kuāng wéi
kuāng gǎi
kuāng jì
kuāng guō
kuāng yǒng
kuāng chì
kuāng yáo
kuāng yuè
kuāng jiù
kuāng hù
kuāng zuò
kuāng fú
kuāng shì
kuāng jū
kuāng bì
kuāng nán
kuāng yì
kuāng fù
kuāng xié
kuāng chí
kuāng shén
kuāng yán
kuāng jūn
kuāng chì
kuāng zhèn
kuāng è
kuāng wèi
kuāng chuáng
kuāng sù
kuāng zuǒ
kuāng xiāng
kuāng gǔ
kuāng kùn
kuāng zǐ
kuāng shì
kuāng zhì
kuāng jì
kuāng sú
kuāng jiǎo
kuāng jiào
kuāng zàn
kuāng yòu
kuāng fù
kuāng jì
kuāng zhèng
kuāng wéi
kuāng rén
kuāng lǐng
kuāng zhí
kuāng dǐng
kuāng hé
kuāng lǜ
kuāng dìng
kuāng jù
kuāng bì
kuāng yù
kuāng bǔ
kuāng shān
kuāng làng
kuāng fǔ
kuāng miù
kuāng guò
kuāng jiù
kuāng shì
kuāng kuò
kuāng jí
kuāng piáo
kuāng dāng
kuāng jiàn
kuāng fú
kuāng lì
kuāng lú
kuāng yì
qióng lú
bāo lú
wēn lú
dào lú
yě lú
shì lú
xuán lú
guā lú
fēi lú
qiáo lú
kāng lú
qiān lú
zhān lú
qú lú
shì lú
xué lú
yù lú
sēng lú
chē lú
bì lú
péng lú
yù lú
è lú
yǐ lú
wō lú
jīng lú
lòu lú
cǎo lú
máo lú
qū lú
nǔ lú
diàn lú
qǐn lú
jū lú
hé lú
huáng lú
gù lú
gù lú
ān lú
zhōu lú
jié lú
sù lú
kuāng lú
hāo lú
qián lú
bié lú
mù lú
kè lú
qióng lú
wū lú
gōng lú
cūn lú
ān lú
xuě lú
shān lú
kòu lú
zhǒng lú
shì lú
líng lú
bì lú
héng lú
fó lú
xiá lú
yuán lú
lín lú
jìn lú
chōng lú
péng lú
dú lú
jǐng lú
wú lú
fú lú
qīng lú
⒈ 指江西的庐山。相传殷周之际有匡俗兄弟七人结庐于此,故称。参见“匡俗”。
引《后汉书·郡国志四·庐江郡》“寻阳南有九江,东合为大江” 刘昭注引南朝宋慧远《庐山记略》:“有匡俗先生者,出殷周之际,隐遯潜居其下,受道於仙人而共岭,时谓所止为仙人之庐而命焉。”
唐白居易《草堂记》:“匡庐奇秀,甲天下山。”
明吴国伦《鄱阳湖》诗:“欲向匡庐卧白云, 宫亭水色昼氤氲。”
鲁迅《热风·估<学衡>》:“匡庐峨眉,山也,则曰纪游,采硫访碑,务也,则曰日记。”
林伯渠《庐山即景步董老初游庐山韵》:“匡庐胜境都争识,流水高山特逞奇。”
匡kuāng(1)(动)〈书〉纠正:~正|~谬。(2)(动)〈书〉帮助;救:~助。(3)(动)〈方〉估计:~计|~算。(4)(动)料(5)(动)(多见于早期白话):不~。(6)(动)(Kuānɡ)姓。
庐读音:lú庐lú(名)简陋的房屋:茅~|~舍。庐lú(1)指庐州(旧府名;府治在今安徽合肥)。(2)(Lú)姓。