mù gōng
mù lú
mù lì
mù chǎng
mù què
mù kè
mù cì
mù suì
mù bēi
mù shè
mù kū
mù líng
mù dào
mù kuàng
mù tíng
mù dì
mù suǒ
mù xū
mù zhì
mù shì
mù mén
mù yǒng
mù biǎo
mù lín
mù míng
mù jié
mù jì
mù shí
mù gài
mù yuán
mù tián
mù zhì
mù mù
mù jiào
mù táng
mù jì
mù kù
mù wén
mù xué
mù yíng
mù yù
mù yī
mù zàng
mù tíng
hé lú
gù lú
bì lú
zhān lú
zhǒng lú
qióng lú
yù lú
yuán lú
qīng lú
fú lú
péng lú
kāng lú
líng lú
gù lú
huáng lú
jū lú
qú lú
sù lú
qiáo lú
shì lú
bāo lú
qū lú
wō lú
yǐ lú
péng lú
gōng lú
jié lú
fó lú
chōng lú
dú lú
fēi lú
wú lú
qián lú
máo lú
zhōu lú
xuě lú
lín lú
shì lú
hāo lú
nǔ lú
guā lú
yù lú
yě lú
ān lú
kè lú
qǐn lú
wū lú
bì lú
ān lú
è lú
xiá lú
shān lú
lòu lú
jīng lú
chē lú
sēng lú
shì lú
jǐng lú
bié lú
xuán lú
cūn lú
qiān lú
cǎo lú
qióng lú
wēn lú
héng lú
dào lú
mù lú
diàn lú
kuāng lú
jìn lú
xué lú
kòu lú
⒈ 墓旁之屋。古人为守父母、师长之丧，筑室墓旁，居其中以守墓。参见“庐墓”。
引明刘基《陈司户墓志铭》：“里有墓庐，为强暴夺取，我资俾直之，爰復乃宇。”
清龚自珍《乙酉腊见红梅一枝思亲而作时小客昆山》诗：“天地埋忧毕，舟车祖道频。何如抱冰雪，长作墓庐人。”