dá yí
zī yí
bí yí
tiǎn yí
tóng yí
cháng yí
jǐng yí
kān yí
yú yí
kuàng yí
kūn yí
xiā yí
líng yí
xī yí
qīng yí
míng yí
píng yí
chóu yí
yǎn yí
kūn yí
huò yí
bó yí
yáng yí
bīng yí
jiǎn yí
quǎn yí
miè yí
liù yí
nán yí
shān yí
cháo yí
xū yí
děng yí
suí yí
jiǎn yí
fēng yí
jìn yí
mán yí
fěi yí
hú yí
féng yí
miè yí
wài yí
tián yí
yú yí
jiān yí
jiǎn yí
lóng yí
huī yí
zōng yí
wēi yí
téng yí
qǐ yí
quǎn yí
yú yí
qín yí
lái yí
nǚ yí
fān yí
yì yí
chóu yí
nì yí
jū yí
huái yí
wēi yí
zī yí
lún yí
shōu yí
bǐ yí
yù yí
huǐ yí
jiǔ yí
lǎng yí
bǐng yí
pán yí
chǒu yí
zú yí
jiā yí
róng yí
niǎo yí
ǒu yí
sì yí
yú yí
chuàn yí
běi yí
qiāng yí
hùn yí
wō yí
dàng yí
chí yí
chōng yí
líng yí
mín yí
bǎi yí
dōng yí
huāng yí
cán yí
biān yí
huá yí
hòu yí
shāng yí
liú yí
huáng yí
chī yí
chuàng yí
shuō yí
dǎo yí
cuì yí
xiǎn yí
sào yí
xú yí
fēi yí
líng yí
qián yí
bān yí
bù yí
dūn yí
guǎng yí
bái yí
líng yí
⒈ 创伤。
引《新唐书·李德裕传》：“至元颖时，（蛮）遇隙而发，故长驱深入，蹂剔千里，荡无孑遗。今瘢痍尚新，非痛矫革，不能刷一方耻。”
⒉ 指使受创伤，受损伤。
引《新唐书·西域传上·吐谷浑》：“前日王孝杰自河源军徙耽尔乙句贵置灵州，既其叛，乃入牧坊掠羣马，瘢夷州县，是则迁中土无益之成验。”
瘢bān（名）疮口或伤口好了之后留下的痕迹：～痕。
夷读音：yí1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。