chuàng jǔ
chuàng huò
chuàng qǐ
chuàng jù
chuàng lì
chuāng shāng
chuàng wěi
chuàng jì
chuàng tú
chuàng huì
chuāng yì
chuàng zhì
chuàng shēng
chuàng zhù
chuàng gé
chuàng duān
chuàng huì
chuàng bā
chuàng liàn
chuàng bān
chuàng gǎi
chuàng dú
chuàng zuò
chuàng dìng
chuàng yōu
chuàng dà
chuàng chū
chuàng lì
chuāng yí
chuàng yì
chuàng sī
chuàng jù
chuāng miàn
chuàng gǎo
chuàng jú
chuàng zhì
chuàng zhuàn
chuàng guān
chuàng chéng
chuàng yì
chuàng jiàn
chuàng dǎo
chuàng chǔ
chuàng cǎo
chuàng bìng
chuàng rèn
chuàng yì
chuàng qiáng
chuàng yì
chuàng shì
chuàng chuí
chuàng cán
chuàng diào
chuàng lì
chuāng hén
chuàng lì
chuàng yòng
chuàng xīng
chuàng hài
chuàng lì
chuàng pì
chuàng wén
chuàng jiàng
chuàng xíng
chuāng kǒu
chuàng dàng
chuàng shōu
chuàng jī
chuàng yí
chuàng lù
chuàng kāi
chuàng xiǎng
chuàng gé
chuàng bàn
chuàng zuǎn
chuàng shǐ
chuàng kān
chuāng tòng
chuàng xīn
chuàng shòu
chuàng yè
chuàng huà
chuàng shè
chuàng móu
chuàng tǐ
chuàng biān
chuàng yì
chuàng lùn
chuàng zào
chuàng lì
chuàng shù
chuàng jiàn
mán yí
bǐ yí
ǒu yí
huái yí
féng yí
bái yí
chuàn yí
wēi yí
hú yí
jǐng yí
cán yí
jiā yí
tóng yí
nì yí
cháng yí
jìn yí
dá yí
jiān yí
hòu yí
líng yí
fēng yí
lǎng yí
bǐng yí
líng yí
yáng yí
fěi yí
suí yí
bó yí
lún yí
téng yí
huāng yí
chóu yí
míng yí
huǐ yí
kūn yí
jū yí
sì yí
dàng yí
zōng yí
biān yí
dǎo yí
chuàng yí
píng yí
bān yí
xú yí
qiāng yí
qǐ yí
líng yí
quǎn yí
dōng yí
kūn yí
děng yí
yì yí
shāng yí
běi yí
fān yí
huò yí
jiǎn yí
zú yí
xiā yí
niǎo yí
huáng yí
róng yí
kān yí
pán yí
bīng yí
huá yí
bù yí
shuō yí
miè yí
cuì yí
yú yí
lái yí
guǎng yí
tiǎn yí
qín yí
chóu yí
qīng yí
yǎn yí
shōu yí
yù yí
jiǎn yí
yú yí
chǒu yí
dūn yí
nǚ yí
liù yí
wài yí
nán yí
xiǎn yí
líng yí
shān yí
cháo yí
mín yí
lóng yí
sào yí
chōng yí
zī yí
chī yí
qián yí
hùn yí
jiǎn yí
zī yí
kuàng yí
tián yí
yú yí
yú yí
jiǔ yí
liú yí
miè yí
fēi yí
xū yí
bǎi yí
xī yí
wēi yí
quǎn yí
chí yí
huī yí
wō yí
bí yí
⒈ 见“创痍”。
创伤、伤痕。《三国志．卷五五．吴书．程普传》：「从孙坚征伐，讨黄巾于宛、邓，破董卓于阳人，攻城野战，身被创夷。」宋．苏轼〈书李世南所画秋景〉诗二首之二： 「人间斤斧日创夷，谁见龙蛇百尺姿。」也作「疮痍」。
1. 开始，开始做：创造。创制。首创。开创。创立。创演。创议。
夷读音：yí1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。