yú yí
kuàng yí
jiǎn yí
bǎi yí
guǎng yí
bǐ yí
huáng yí
líng yí
qǐ yí
jìn yí
niǎo yí
chí yí
bái yí
jiǎn yí
lún yí
chuàn yí
bí yí
fēi yí
bān yí
yú yí
suí yí
yǎn yí
bù yí
qián yí
jǐng yí
tián yí
biān yí
qiāng yí
huá yí
quǎn yí
miè yí
wēi yí
shān yí
děng yí
tiǎn yí
liú yí
huò yí
huī yí
lóng yí
míng yí
běi yí
yú yí
wō yí
líng yí
kūn yí
pán yí
xiǎn yí
yáng yí
kān yí
nán yí
jiān yí
huái yí
kūn yí
bó yí
qín yí
chī yí
dōng yí
huāng yí
qīng yí
dūn yí
nì yí
líng yí
wēi yí
xī yí
dàng yí
mán yí
chóu yí
liù yí
lǎng yí
téng yí
yì yí
miè yí
zú yí
mín yí
cán yí
róng yí
chōng yí
zōng yí
shōu yí
chóu yí
tóng yí
yú yí
jiǔ yí
zī yí
sì yí
bīng yí
yú yí
bǐng yí
wài yí
shuō yí
píng yí
quǎn yí
hòu yí
chuàng yí
yù yí
cháo yí
fěi yí
hùn yí
cháng yí
jū yí
xú yí
zī yí
hú yí
fēng yí
ǒu yí
xiā yí
cuì yí
shāng yí
dá yí
xū yí
jiǎn yí
fān yí
huǐ yí
sào yí
nǚ yí
lái yí
chǒu yí
féng yí
jiā yí
líng yí
dǎo yí
⒈ 古地名。按，今本《书·尧典》堣作“嵎”。
引《史记·夏本纪》：“堣夷既略。”
《说文·土部》：“堣， 堣夷，在冀州暘谷。立春日，日值之而出……《尚书》曰：‘宅堣夷。’”
⒉ 因堣夷在东方海滨，故后亦以指日本。
引章炳麟《安君颂》：“堣夷不庭，諼以盗言；始自称制，终为陪属。”
古通“隅”：“顾见农夫，泣泪路～。”
夷读音：yí1.平坦；平安：化险为～。
2.破坏建筑物（使成为平地）：烧～弹。～为平地。
3.灭掉；杀尽：～灭。～族。
4.我国古代称东方的民族，也泛称周边的民族：淮～。四～。
5.旧时泛指外国或外国人：～情。华～杂处。
6.姓。