shū zǐ
shū xià
shū zǔ
shū xiān
shū mò
shū shì
shū mǔ
shū jì
shū bai
shū áo
shū fù
shū wēng
shū yè
shū fú
shū zhòng
shū xiàn
shū zhàng
shū gōng
shū dài
shū dài
shū xiàng
shū láng
shū qí
shū jūn
shū dá
shū shu
shū dù
shū mèi
shū shān
shū bào
shū bà
shū jiù
wǔ láng
xīn láng
máng láng
jiǎng láng
pān láng
cháo láng
suǒ láng
cháng láng
niú láng
jǐn láng
jiàn láng
xiè láng
zhuàng láng
péng láng
xiāo láng
yán láng
xiān láng
gē láng
chén láng
pǐn láng
jiāng láng
xuǎn láng
lín láng
ér láng
shì láng
guō láng
yú láng
biàn láng
bǔ láng
yá láng
shěng láng
yì láng
yán láng
chéng láng
fèng láng
lú láng
shí láng
nǚ láng
dùn láng
jùn láng
zhào láng
niǎn láng
qīng láng
hù láng
wén láng
shān láng
yù láng
xī láng
sūn láng
fù láng
zhū láng
nèi láng
yán láng
hān láng
yù láng
zhǎo láng
wài láng
qián láng
yuán láng
liǔ láng
sān láng
huān láng
ruǎn láng
jié láng
cūn láng
zhāi láng
sàn láng
hú láng
hù láng
cái láng
bàn láng
zhōu láng
nǎi láng
wǎn láng
bù láng
jié láng
míng láng
shěn láng
mén láng
shī láng
fó láng
kū láng
qíng láng
lǎo láng
xuān láng
huā láng
èr láng
bīn láng
bā láng
zhōng láng
lù láng
hǎi láng
fǎ láng
wàng láng
ā láng
xīng láng
tái láng
máng láng
xiàng láng
xíng láng
hé láng
xián láng
liú láng
yǔ láng
huò láng
qián láng
shū láng
tán láng
liè láng
tián láng
zhòng láng
huì láng
mǎ láng
fěn láng
màn láng
cáo láng
xiǎo láng
féng láng
zhā láng
liù láng
zhú láng
dōng láng
dāng láng
lìng láng
⒈ 丈夫的弟弟。
引南朝梁任昉《奏弹刘整》：“齐故西阳内史刘寅妻范，诣臺诉，列称：出适刘氏二十许年， 刘氏丧亡，抚养孤弱。叔郎整，常欲伤害，侵夺分前奴教子当伯。”
叔shū(1)本义：（动）拾取。（名）(2)叔父；父亲的弟弟。(3)称呼跟父亲辈分相同而年纪较小的男子：表～。(4)丈夫的弟弟；小叔子：～嫂。(5)在弟兄排行次序里代表第三：伯仲～季。
郎读音：láng,làng[ láng ]
1. 对年轻男子的称呼：大郎。郎才女貌。
2. 对某种人的称呼：货郎。女郎。
3. 旧时妻称夫或情人：郎君。
4. 封建时代的官名：郎中（ａ．古官名；ｂ．中医医生）。侍郎。员外郎。
5. 姓。
[ làng ]
1. 〔屎壳郎〕“蜣螂”的俗称。