tǔ kōng
tǔ tóu
tǔ yù
tǔ chòng
tǔ diào
tǔ lǐ
tǔ tián
tǔ dì
tǔ zhù
tǔ gǒu
tǔ láo
tǔ sú
tǔ xiāo
tǔ fèn
tǔ fáng
tǔ bō
tǔ zhù
tǔ fǔ
tǔ qū
tǔ jū
tǔ yàn
tǔ rǎng
tǔ huà
tǔ gōng
tǔ chē
tǔ jiē
tǔ chǔ
tǔ zào
tǔ pào
tǔ jì
tǔ huáng
tǔ chāng
tǔ guó
tǔ gěng
tǔ chǎn
tǔ ǒu
tǔ chēng
tǔ sè
tǔ cuò
tǔ chéng
tǔ mù
tǔ mó
tǔ gǔ
tǔ nì
tǔ jiǔ
tǔ fān
tǔ bù
tǔ kàng
tǔ wáng
tǔ sī
tǔ zhōng
tǔ jūn
tǔ fēng
tǔ bīng
tǔ tán
tǔ jìng
tǔ quǎn
tǔ fēng
tǔ chéng
tǔ tàn
tǔ náng
tǔ qiāng
tǔ gǎng
tǔ bó
tǔ kǎn
tǔ fù
tǔ yáo
tǔ bā
tǔ sù
tǔ zhǎng
tǔ bù
tǔ wū
tǔ shān
tǔ fù
tǔ fǒu
tǔ chǎng
tǔ zhī
tǔ máo
tǔ bái
tǔ kǒu
tǔ gǎi
tǔ lóng
tǔ qiāng
tǔ wèi
tǔ lì
tǔ qì
tǔ yǒng
tǔ hòu
tǔ biē
tǔ bào
tǔ yí
tǔ yǔ
tǔ yùn
tǔ jiāng
tǔ nán
tǔ xù
tǔ cí
tǔ jiāng
tǔ hòu
tǔ biē
tǔ mù
tǔ zhòng
tǔ zuò
tǔ fén
tǔ gǔ
tǔ jiè
tǔ jìn
tǔ fěi
tǔ yíng
tǔ huà
tǔ jí
tǔ lì
tǔ yǔ
tǔ mài
tǔ yǔ
tǔ mín
tǔ guī
tǔ fú
tǔ huáng
tǔ jiē
tǔ zhé
tǔ háo
tǔ lóu
tǔ fāng
tǔ yàn
tǔ guài
tǔ gē
tǔ liè
tǔ gōng
tǔ fēng
tǔ jiào
tǔ gùn
tǔ kàng
tǔ bēng
tǔ niú
tǔ zhū
tǔ yān
tǔ qiáng
tǔ duàn
tǔ kòu
tǔ fú
tǔ liū
tǔ píng
tǔ pēi
tǔ gǔ
tǔ xíng
tǔ lóng
tǔ bǐ
tǔ cán
tǔ héng
tǔ yīn
tǔ yī
tǔ jū
tǔ náng
tǔ guǐ
tǔ huà
tǔ xíng
tǔ gǔ
tǔ fán
tǔ jìng
tǔ kuài
tǔ liàn
tǔ xíng
tǔ píng
tǔ xìng
tǔ péi
tǔ kē
tǔ dòu
tǔ jīng
tǔ fǎ
tǔ kù
tǔ bà
tǔ gāo
tǔ huī
tǔ cáng
tǔ àng
tǔ dùn
tǔ wán
tǔ ní
tǔ gòng
tǔ shēn
tǔ pō
tǔ jiàn
tǔ jī
tǔ bāng
tǔ shì
tǔ chóng
tǔ shè
tǔ sēng
tǔ gōng
tǔ féi
tǔ jiāng
tǔ mán
tǔ bāo
tǔ pī
tǔ dì
tǔ gāng
tǔ qí
tǔ gěng
tǔ guì
tǔ fàn
tǔ wù
tǔ jūn
tǔ yuè
tǔ céng
tǔ rén
tǔ lì
tǔ kēng
tǔ xíng
tǔ qiáng
tǔ gǔ
tǔ huò
tǔ láng
tǔ ròu
tǔ máo
tǔ huī
土话tǔhuà
(1) 当地使用的方言。也叫“土语”
英local，colloquial expressions;patois同一语言在不同地域因诸种因素产生演变而生成的变体。它只流行于局限的地区，并具有与其他方言或共同语差异的特征。
土tǔ(1)（名）本义：泥土；土壤：黄～｜黏～｜～山。(2)（名）土地。(3)（副）本地的；地方的：～特产｜～俗。(4)（名）指我国民间沿用的生产技术和有关的设备、产品、人员等：～方｜～招儿。(5)（形）不合潮流；不开通：～气。(6)（名）未熬制的鸦片：烟～。(7)姓。
話读音：huà见“话”。