tóng mù
tóng jī
tóng ruò
tóng cháng
tóng xīn
tóng láng
tóng sūn
tóng tū
tóng niú
tóng xī
tóng nián
tóng zhì
tóng yáng
tóng gǔ
tóng yá
tóng shān
tóng liàn
tóng yán
tóng mǎ
tóng juàn
tóng jiǎo
tóng hūn
tóng gōng
tóng yáo
tóng rú
tóng wán
tóng hái
tóng nǚ
tóng nán
tóng méng
tóng lì
tóng yán
tóng xué
tóng miào
tóng pú
tóng chèn
tóng wū
tóng tǔ
tóng shēn
tóng guān
tóng zhēn
tóng chǐ
tóng guān
tóng guàn
tóng yú
tóng zhuāng
tóng ér
tóng róng
tóng zǐ
tóng dié
tóng sǒu
tóng shù
tóng diān
tóng kū
tóng láng
tóng mù
tóng shǒu
tóng qù
tóng qiè
tóng lì
tóng sì
tóng gē
tóng yáo
tóng yǔ
tóng tóng
tóng yǎng
duō nán
yuàn nán
yú nán
sì nán
fó nán
ér nán
nǚ nán
bǎi nán
zǐ nán
tóng nán
fū nán
jùn nán
zhōng nán
guān nán
kǎn nán
qián nán
gēng nán
yí nán
ài nán
dí nán
guǎ nán
mán nán
zhā nán
chí nán
méng nán
chǔ nán
bù nán
xiāng nán
dīng nán
jiǒng nán
shù nán
lǔ nán
yì nán
zhí nán
yí nán
zhí nán
guì nán
tóng nán
yǒu nán
dà nán
cì nán
qián nán
shēng nán
xiāng nán
shèng nán
cóng nán
shào nán
xī nán
lì nán
de nán
xiǎo nán
zhǎng nán
.童男tóngnán
(1) 未性交过的男子
英virgin boy(2) 未长大成人的男子
英boy under age⒈ 男孩。
引《后汉书·祭祀志下》：“舞者用童男十六人。”
晋傅玄《云中白子高行》：“童女掣电策，童男挽雷车。”
《宋史·礼志五》：“择童男十三岁下，十岁上者二十八人。”
⒉ 指没有性交经历的男子。
引唐吕岩《七言》之一〇五：“武氏死时应室女， 陈王没后是童男。”
未成年的男孩。
童tóng(1)（名）儿童；小孩子：顽～｜幼～。(2)（形）指没结婚的：～男｜～女。(3)（名）（～儿）旧时指未成年的仆人。(4)秃：～山。(5)（名）奴仆。(6)（Tónɡ）姓。
男读音：nán男nán(1)（名）男性。(2)（名）儿子：长～。(3)（名）封建五等爵位的第五等：～爵。