tóng dié
tóng tū
tóng méng
tóng niú
tóng cháng
tóng nán
tóng tóng
tóng wán
tóng chǐ
tóng rú
tóng yán
tóng zhuāng
tóng ér
tóng kū
tóng yán
tóng mǎ
tóng shēn
tóng xīn
tóng yǔ
tóng mù
tóng jiǎo
tóng guān
tóng gǔ
tóng guān
tóng róng
tóng liàn
tóng sūn
tóng gōng
tóng zhēn
tóng diān
tóng yá
tóng yú
tóng lì
tóng yáo
tóng zǐ
tóng gē
tóng lì
tóng yáng
tóng xī
tóng ruò
tóng zhì
tóng chèn
tóng sì
tóng wū
tóng tǔ
tóng láng
tóng hūn
tóng nǚ
tóng hái
tóng xué
tóng qiè
tóng yáo
tóng qù
tóng miào
tóng nián
tóng shǒu
tóng yǎng
tóng shān
tóng láng
tóng shù
tóng mù
tóng pú
tóng juàn
tóng guàn
tóng sǒu
tóng jī
kuáng diān
duò diān
fā diān
zhì diān
fàng diān
huá diān
bái diān
lián diān
féng diān
miǎo diān
fù diān
qīng diān
tóng diān
shān diān
dǎo diān
fān diān
bēng diān
fān diān
fēng diān
láng diān
zǔ diān
bó diān
fú diān
yǔn diān
ái diān
jiǔ diān
ruì diān
biāo diān
wēi diān
céng diān
fù diān
dǐng diān
yǔn diān
wú diān
mǐ diān
jī diān
jiù diān
shū diān
jí diān
yǔn diān
dà diān
jì diān
shěn diān
shī diān
cú diān
zēng diān
huī diān
pì diān
shuǎ diān
zhāng diān
⒈ 秃顶。
引唐无名氏《＜灌畦暇语＞序》：“或童颠之叟，或粗有知识之少年，时相顾捧腹一笑。”
童tóng(1)（名）儿童；小孩子：顽～｜幼～。(2)（形）指没结婚的：～男｜～女。(3)（名）（～儿）旧时指未成年的仆人。(4)秃：～山。(5)（名）奴仆。(6)（Tónɡ）姓。
颠读音：diān颠diān(1)（名）头顶。(2)（名）高而直立的东西的顶：树～。(3)（动）颠簸：车～得厉害。(4)（动）跌倒：～覆。(5)（动）〈方〉跳起来跑：连跑带～。