shǎo nèn
shào shuài
shào nián
shǎo hào
shǎo bǎo
shǎo fù
shǎo guǎng
shǎo yú
shǎo lín
shào hào
shǎo yé
shǎo zì
shào chéng
shǎo liàng
shào nǎi
shǎo fù
shǎo zuò
shào ér
shǎo duō
shǎo yǐn
shǎo shǎo
shǎo kě
shào xiǎo
shǎo zhèng
shào ye
shǎo dì
shǎo shèn
shào wèi
shǎo xíng
shǎo yù
shào jiàng
shǎo xuǎn
shǎo huì
shǎo bù
shǎo ǒu
shǎo jìn
shǎo zuò
shǎo qǐng
shǎo rén
shǎo yǒu
shǎo zhǐ
shǎo lǐ
shǎo nèi
shǎo dài
shǎo wēi
shǎo jūn
shǎo qiǎn
shào xūn
shǎo róng
shǎo chà
shào zhuàng
shǎo fēi
shào fǔ
shǎo fù
shǎo sī
shǎo yǒu
shào zhǎng
shǎo lěi
shǎo rì
shǎo dié
shǎo bié
shào cái
shǎo jùn
shǎo xiá
shǎo gē
shǎo bái
shǎo tíng
shǎo lái
shǎo gōng
shǎo qīng
shǎo chǐ
shǎo xū
shǎo qì
shǎo shā
shǎo sè
shào qī
shǎo shù
shào gōng
shào nán
shǎo jùn
shào kāng
shào ài
shǎo líng
shǎo kè
shǎo chú
shǎo yáng
shào dì
shǎo wén
shǎo jiàn
shǎo mǔ
shǎo jiǔ
shǎo lì
shǎo bó
shǎo shuō
shǎo jiàn
shào nǚ
shǎo yān
shǎo kuǎn
shǎo xǔ
shǎo è
shǎo qì
shǎo fù
shào yáng
shǎo zhuàng
shǎo qiàn
shǎo cháng
jiē dài
hòu dài
kàn dài
zhī dài
yào dài
qì dài
piān dài
cái dài
chǒng dài
zī dài
xiāng dài
xíng dài
zhí dài
guǎn dài
zhū dài
yù dài
qīn dài
zhī dài
shū dài
dān dài
yíng dài
qiào dài
kě dài
bù dài
kuān dài
kuī dài
bó dài
yǒu dài
qià dài
kuī dài
nüè dài
hé dài
juàn dài
péi dài
bīn dài
màn dài
chǔ dài
jí dài
jìng dài
qī dài
dān dài
lì dài
lěng dài
zì dài
gòng dài
kē dài
xū dài
xìn dài
liú dài
běn dài
xìng dài
gù dài
huān dài
bū dài
shàn dài
dān dài
dāng dài
kù dài
bǔ dài
děng dài
qǐ dài
jiāo dài
zhāo dài
què dài
níng dài
gǎn dài
jí dài
yōu dài
yù dài
lǎn dài
nǐ dài
zuò dài
lǐ dài
shū dài
gěi dài
shǒu dài
yǐ dài
kuǎn dài
chóu dài
cái dài
duì dài
shǎo dài
kě dài
kǔ dài
⒈ 稍等。
引明汤显祖《南柯记·就征》:“请到时, 东华馆少待。”
稍稍等候。
如:「少待片刻,我马上就来。」
1. 数量小的,与“多”相对:多少。少量。少许。
2. 缺,不够:缺少。减少。
3. 不经常:少有。少见。
4. 短时间:少等。少候。少顷。
5. 丢,遗失:屋里少了东西。
6. 轻视:“且夫我尝闻少仲尼之闻而轻伯夷之义者,如吾弗信,今我睹子之难穷也”。
待读音:dài,dāi[ dài ]1. 等,等候:待到。待旦。拭目以待。
2. 以某种态度或行为加之于人或事物:对待。招待。待遇。待人接物。
3. 将,要(古典戏曲小说和现代某些方言的用法):正待出门,有人来了。