huāng chen
huāng shì
huāng jí
huāng huì
huāng dàn
huāng guì
huāng mò
huāng tíng
huāng huǒ
huāng fú
huāng diàn
huāng zhāng
huāng jǐng
huāng dài
huāng dān
huāng rén
huāng lè
huāng fú
huāng chóu
huāng xíng
huāng jū
huāng làng
huāng jì
huāng níng
huāng yín
huāng cūn
huāng bái
huāng bèi
huāng huàn
huāng yú
huāng yàn
huāng jí
huāng miù
huāng jí
huāng cǎo
huāng mèi
huāng shū
huāng zhèng
huāng miù
huāng tiǎn
huāng jī
huāng yín
huāng sāi
huāng huì
huāng yí
huāng zhēn
huāng tún
huāng gěng
huāng dàn
huāng zhuì
huāng luàn
huāng rǎo
huāng shù
huāng liú
huāng yuán
huāng dì
huāng dù
huāng jué
huāng huò
huāng chéng
huāng cūn
huāng jué
huāng zǐ
huāng fèi
huāng qiàn
huāng qīn
huāng miǎn
huāng yì
huāng jǐn
huāng chǔ
huāng shěn
huāng sù
huāng yuè
huāng què
huāng táng
huāng yàn
huāng tān
huāng máng
huāng jiāo
huāng zhì
huāng shī
huāng hū
huāng cuì
huāng yuǎn
huāng xìn
huāng wài
huāng gǔ
huāng bì
huāng liáng
huāng máng
huāng jì
huāng mò
huāng dān
huāng zì
huāng jiǎn
huāng lì
huāng qiū
huāng máng
huāng zōu
huāng chūn
huāng yuè
huāng luò
huāng lǜ
huāng huāng
huāng zuì
huāng hán
huāng huò
huāng zhāng
huāng pì
huāng dùn
huāng lòu
huāng jiǎo
huāng sè
huāng hào
huāng wú
huāng wáng
huāng kuì
huāng suì
huāng yín
huāng tǔ
huāng shū
huāng qì
huāng bǎo
huāng lèi
huāng shǔ
huāng zhàn
huāng yě
huāng mào
huāng yuè
huāng miù
huāng yān
huāng nián
huāng lái
huāng yòu
huāng zhǒng
huāng hàn
huāng qiān
huāng tiān
huāng guài
huāng xū
荒墟huāngxū
(1) 荒芜的空地
英desolate open ground(2)废墟
英ruins⒈ 犹荒芜。
引汉扬雄《宗正卿箴》：“宗庙荒墟，魂灵靡附。”
宋叶适《定山瓜步石跋三堡坞状》：“自虏寇惊骚， 淮人奔迸南渡，生理破坏，田舍荒墟，十郡萧然，无復保聚。”
⒉ 废墟。
引晋陶潜《归园田居》诗之四：“试携子姪辈，披榛步荒墟。”
宋曾巩《彭城道中》诗：“楚汉旧歌流俚耳， 韩彭遗壁冠荒墟。”
元王实甫《丽春堂》第三折：“昨日个深居华屋，今日个流窜荒墟。”
荒huāng(1)（形）荒芜：地～了。(2)（形）荒凉：～村｜～郊｜～岛。(3)（形）荒歉：～年｜备～。(4)（形）荒地：生～｜开～｜垦～。(5)（形）荒疏：别把功课～了｜多年不下棋；～了。(6)（形）严重的缺乏：煤～｜饥～。(7)（形）不合情理：～廖｜～诞。(8)（形）〈方〉不确定的：～信｜～数儿。(9)（形）〈书〉迷乱；放纵：～淫。
墟读音：xū墟xū(1)（名）原有许多人家聚居而现已荒废了的地方：废～｜殷～。(2)同“圩”（xū）。