chèn xián
chèn bǐ
chèn cháng
chèn bàn
chèn jiǎo
chèn liáng
chèn zhú
chèn shú
chèn hōng
chèn kòng
chèn zǒu
chèn jī
chèn zuò
chèn yá
chèn rè
chèn hàn
chèn jié
chèn cháo
chèn tǐ
chèn bān
chèn yì
chèn dié
chèn tiē
chèn làng
chèn dā
chèn bàn
chèn shǒu
chèn qián
chèn xiān
chèn xīn
chèn shì
chèn shè
chèn xū
chèn zhǐ
chèn yú
chèn shí
chèn xīng
chèn fēng
chèn shì
chèn chuán
chèn yù
chèn bù
chèn xū
chèn gǎn
chèn jiè
chèn zhí
chèn qī
chèn huái
chèn fàn
chèn xū
chèn chéng
chèn shì
chèn kǒu
chèn shí
chèn lù
chèn gōng
chèn kè
chèn chǎng
chèn tú
chèn dié
chèn xíng
chèn qǔ
chèn fù
chèn jǐng
chèn yuàn
chèn fāng
chèn nào
chèn pāi
chèn zǎo
chèn yùn
chèn biàn
chèn duì
chèn shāng
chèn zuǐ
⒈ 亦作“趁虚”。亦作“趂虚”。赶集。
引唐柳宗元《柳州峒氓》诗：“青箬裹盐归峒客，緑荷包饭趁虚人。”
宋钱易《南部新书》辛：“端州已南，三日一市，谓之趂虚。”
宋范成大《豫章南浦亭泊舟》诗之二：“趁墟犹市井，收潦再耕桑。”
清蒲松龄《聊斋志异·鸮鸟》：“周村为商贾所集，趁墟者车马辐輳。”
杨干华《惊蛰雷》：“钱革借口学大寨，组织冲击队，不准人探亲，不准人趁墟。”
赶集。
如：「天色微曦，便到市场趁墟去了。」
趁chèn(1)（介）利用（时间、机会）：～热打铁。(2)（动）〈方〉富有；拥有：～钱。(3)（动）〈书〉追逐；赶。
墟读音：xū墟xū(1)（名）原有许多人家聚居而现已荒废了的地方：废～｜殷～。(2)同“圩”（xū）。