yī cún
yī zhào
yī cóng
yī xìn
yī fù
yī yī
yī fù
yī lài
yī hù
yī jiǎ
yī hé
yī mǔ
yī fǎng
yī yuán
yī píng
yī wéi
yī dài
yī cóng
yī liú
yī guī
yī kào
yī rán
yī qī
yī pí
yī jiù
yī jù
yī tōng
yī cì
yī bì
yī shùn
yī fěi
yī chán
yī xīn
yī fù
yī xī
yī fó
yī lèi
yī yuán
yī yǔn
yī zhàng
yī fǎ
yī shě
yī chú
yī lì
yī bàng
yī rén
yī huái
yī wēi
yī fàng
yī fēng
yī yǒng
yī de
yī cuì
yī shí
yī lài
yī nì
yī liàn
yī chéng
yī liàn
yī tuō
yī xī
yī mó
yī guī
yī wéi
yī yǐn
yī xī
yī jiē
yī cháng
yī xún
jùn chéng
yī shèng
cān chéng
yú chéng
xià chéng
fén chéng
hòu chéng
zhēn chéng
tiān chéng
fú chéng
sōu chéng
pí chéng
cān shèng
jiā shèng
sī chéng
péi chéng
jiè chéng
fó chéng
lǐ chéng
bié chéng
jǐng chéng
chuán chéng
dān chéng
chuán chéng
niǎn chéng
jià chéng
qí chéng
jǐng chéng
chē chéng
zhuǎn chéng
wǔ chéng
cǎi chéng
sān shèng
kōng chéng
zhú chéng
yī chéng
shǐ shèng
cì chéng
yǎng chéng
chū chéng
qiū chéng
zī chéng
shuài chéng
zhōng chéng
èr chéng
yì chéng
yě shèng
èr chéng
jiān chéng
guó chéng
zhào chéng
bèi chéng
bǎo chéng
gōng chéng
bài chéng
zì chéng
yǐ chéng
pí chéng
bā chéng
fù chéng
shàng chéng
guì chéng
bāo chéng
zhōng chéng
píng chéng
fù chéng
dā chéng
xuān chéng
tuō chéng
fā chéng
bǐ shèng
xiǎo chéng
yù chéng
nú chéng
jùn chéng
chāo chéng
yù chéng
tuō chéng
sì chéng
jiǎo chéng
zuǒ chéng
jiào chéng
jì chéng
wǔ chéng
bài shèng
nèi chéng
bǎi shèng
jiā chéng
qiáng chéng
pú chéng
qiān shèng
mǎ chéng
chí chéng
sì chéng
jùn chéng
piān chéng
wàn shèng
zhì chéng
kě chéng
huàn chéng
dà chéng
xiāng chéng
zú shèng
bào chéng
jiè chéng
chán chéng
⒈ 凭借。
引《新唐书·李靖李勣传赞》：“唐兴，其名将曰英卫，擢皆罪亡之餘，遂能依乘风云，勒功帝籍。”
依yī(1)（动）依靠：唇齿相～｜相～为命。(2)（动）依从；同意：别人劝他；怎么也不～。(3)（介）依照；按照：～次前进｜～葫芦画瓢。
乘读音：chéng,shèng[ chéng ]
1. 骑，坐：乘马。乘车。乘客。乘警。
2. 趁着，就着：乘便。乘机（趁着机会）。乘势。乘兴（xìng）。因利乘便。
3. 算术中指一个数使另一个数变成若干倍：乘法。乘幂（mì）。乘数。
4. 佛教的教派或教法：大乘。小乘。上乘。下乘。
5. 姓。
[ shèng ]
1. 古代称兵车，四马一车为一乘：乘舆。千乘之国。
2. 古代称四为乘：乘矢。乘壶。“以乘韦先牛十二犒师”。
3. 中国春秋时晋国的史书称“乘”，后通称一般的史书：史乘。野乘。