jiè yān
jiè zhèng
jiè bīn
jiè hù
jiè shèn
jiè lèi
jiè cí
jiè cuì
jiè lì
jiè shòu
jiè cāo
jiè yǎ
jiè qiū
jiè dú
jiè dé
jiè qiū
jiè yì
jiè ní
jiè guī
jiè hán
jiè tè
jiè lìn
jiè qiào
jiè fū
jiè lǚ
jiè niǎo
jiè guī
jiè shān
jiè chàng
jiè cuò
jiè shì
jiè xiá
jiè jué
jiè lǎo
jiè chéng
jiè zì
jiè xiān
jiè shǐ
jiè zú
jiè zú
jiè wù
jiè jǐng
jiè zhuàn
jiè jiǎ
jiè jié
jiè èr
jiè xíng
jiè fú
jiè jié
jiè rán
jiè rén
jiè dì
jiè zhí
jiè zhòu
jiè shì
jiè zé
jiè shào
jiè jìng
jiè dí
jiè jiè
jiè yīn
jiè lǜ
jiè zhòng
jiè yú
jiè yán
jiè pì
jiè shì
jiè huái
jiè jué
jiè qīng
jiè ké
jiè zhì
jiè zhì
jiè qì
jiè shào
jiè fù
jiè mǎ
jiè cì
jiè lín
jiè jué
jiè jié
jiè zhì
jiè dú
jiè rù
jiè méi
jiè tán
jiè gè
jiè zǐ
jiè bái
jiè zhě
jiè jīng
jiè yì
jiè shí
jiè tuī
jiè dì
jiè zhǐ
jiè chóng
jiè mǔ
jiè xīn
jiè shì
jiè chéng
zhōng chéng
bǐ shèng
jǐng chéng
bié chéng
qiān shèng
fó chéng
fā chéng
jiào chéng
niǎn chéng
wàn shèng
bài chéng
bǎi shèng
bào chéng
pí chéng
xiāng chéng
jùn chéng
bǎo chéng
yǎng chéng
xuān chéng
sì chéng
píng chéng
èr chéng
jì chéng
bāo chéng
qiáng chéng
chán chéng
xiǎo chéng
qí chéng
zì chéng
pí chéng
fén chéng
zhuǎn chéng
jiān chéng
èr chéng
lǐ chéng
nèi chéng
cān chéng
chū chéng
gōng chéng
yǐ chéng
bèi chéng
wǔ chéng
mǎ chéng
zhēn chéng
shǐ shèng
shuài chéng
dā chéng
jiā shèng
guó chéng
zuǒ chéng
péi chéng
fù chéng
chē chéng
bài shèng
zī chéng
tiān chéng
jià chéng
jǐng chéng
zhào chéng
sī chéng
sōu chéng
kě chéng
jùn chéng
bā chéng
hòu chéng
nú chéng
guì chéng
zhōng chéng
yě shèng
zhì chéng
chāo chéng
yù chéng
tuō chéng
fù chéng
shàng chéng
kōng chéng
yī shèng
yī chéng
dān chéng
chí chéng
tuō chéng
jiè chéng
yì chéng
jiā chéng
wǔ chéng
yù chéng
pú chéng
jùn chéng
cān shèng
fú chéng
xià chéng
zú shèng
yú chéng
chuán chéng
jiǎo chéng
cì chéng
sì chéng
sān shèng
qiū chéng
dà chéng
zhú chéng
piān chéng
cǎi chéng
huàn chéng
chuán chéng
⒈ 谓披甲乘马习骑射。
引汉应劭《风俗通·皇霸·六国》：“左任介乘，奄有河宗。”
王利器校注引方苞曰：“介乘，谓甲而乘马习骑射。”
介jiè(1)（动）在两者当中：～绍｜媒～｜这座山～于两县之间。(2)（Jiè）姓。介jiè（名）甲：～胄｜～虫。介jiè（形）〈书〉耿直；有骨气：耿～。介jiè（名）古戏曲剧本中；指示角色表演动作时的用语；如笑介、饮酒介等。
乘读音：chéng,shèng[ chéng ]
1. 骑，坐：乘马。乘车。乘客。乘警。
2. 趁着，就着：乘便。乘机（趁着机会）。乘势。乘兴（xìng）。因利乘便。
3. 算术中指一个数使另一个数变成若干倍：乘法。乘幂（mì）。乘数。
4. 佛教的教派或教法：大乘。小乘。上乘。下乘。
5. 姓。
[ shèng ]
1. 古代称兵车，四马一车为一乘：乘舆。千乘之国。
2. 古代称四为乘：乘矢。乘壶。“以乘韦先牛十二犒师”。
3. 中国春秋时晋国的史书称“乘”，后通称一般的史书：史乘。野乘。