chóu qī
chóu mó
chóu xù
chóu dī
chóu fā
chóu bù
chóu yín
chóu xīn
chóu kùn
chóu hèn
chóu dié
chóu pò
chóu rén
chóu yōu
chóu sī
chóu qī
chóu shà
chóu cháng
chóu yōng
chóu cuì
chóu yīn
chóu lún
chóu cuì
chóu rǎo
chóu jié
chóu bēi
chóu xīn
chóu gū
chóu mèn
chóu fán
chóu dú
chóu cǎn
chóu qín
chóu jiān
chóu chàng
chóu xù
chóu bào
chóu hóng
chóu cóng
chóu jì
chóu tīng
chóu jí
chóu tòng
chóu jiǒng
chóu hǎi
chóu kǔ
chóu sǔn
chóu chǔ
chóu xiāng
chóu yǔ
chóu qì
chóu gǎn
chóu kè
chóu yuàn
chóu yán
chóu ruò
chóu róng
chóu láo
chóu shén
chóu mù
chóu qīn
chóu yù
chóu jù
chóu méi
chóu zhèn
chóu é
chóu jué
chóu lěi
chóu yì
chóu yuē
chóu duān
chóu huán
chóu diàn
chóu wù
chóu tì
chóu chóu
chóu mèn
chóu kuì
chóu pán
chóu àn
chóu huái
chóu zī
chóu cù
chóu cǎn
chóu bìn
chóu lín
chóu sī
chóu sù
chóu jǔ
chóu jī
chóu hūn
chóu cuì
chóu lǜ
chóu āi
chóu cāi
chóu shā
chóu sè
chóu yàn
chóu qíng
chóu dài
chóu qín
chóu fèn
chóu rán
chóu hú
chóu yān
chóu tàn
chóu shuāng
chóu lǚ
chóu miáo
chóu nǎo
chóu yún
chóu zhuì
chóu chéng
chóu cù
chóu wèi
chóu jīn
chóu zuò
shāng hú
qǐ hú
qiāng hú
gǔ hú
èr hú
lín hú
jiàn hú
gāo hú
màn hú
bào hú
yuǎn hú
tí hú
bá hú
jīng hú
wǔ hú
mí hú
má hú
shān hú
ào hú
nì hú
xuán hú
jiāo hú
fén hú
pān hú
hán hú
jiǔ hú
jiǎ hú
chóu hú
bǎn hú
diāo hú
shì hú
jié hú
dǐng hú
yún hú
féi hú
dōng hú
kuài hú
sān hú
chuí hú
sì hú
fēng hú
màn hú
hán hú
láng hú
yē hú
zhū hú
hé hú
lóng hú
zǐ hú
hú hú
ān hú
chái hú
zá hú
xī hú
mó hú
fēng hú
xùn hú
pō hú
zhuì hú
zī hú
hán hú
diāo hú
zhōng hú
màn hú
chán hú
jī hú
rán hú
qiū hú
diāo hú
dà hú
lǐng hú
zuó hú
lán hú
lú hú
xuán hú
⒈ 谓胡人深目，状似悲愁。多用以形容鹰眼。
引语本汉王延寿《鲁灵光殿赋》：“胡人遥集於上楹……状若悲愁於危处。”
晋孙楚《鹰赋》：“深目蛾眉，状如愁胡。”
唐杜甫《王兵马使二角鹰》诗：“二鹰猛脑絛徐坠，目如愁胡视天地。”
明李梦阳《林良画两角鹰》诗：“载角森森爪拳铁，迥如愁胡眦欲裂。”
愁chóu(1)（动）忧虑；使担优。(2)（形）形容景象惨淡。
胡读音：hú胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。