pō hán
pō miàn
pō pēi
pō cái
pō sǎ
pō è
pō fēng
pō tāng
pō mò
pō yǎn
pō diàn
pō shuō
pō fán
pō tiān
pō dǎn
pō wù
pō hú
pō sā
pō lín
pō jiàn
pō zéi
pō sǔn
pō sàn
pō huò
pō shān
pō yǔ
pō zuò
pō la
pō lài
pō huǒ
pō mìng
pō bǐ
pō là
pō hàn
pō dài
pō pí
pō là
pō pō
pō fù
pō kǒu
pō shì
pō yě
hú hú
qiāng hú
rán hú
hán hú
lóng hú
pō hú
kuài hú
gāo hú
má hú
hé hú
shān hú
xùn hú
chóu hú
qǐ hú
mó hú
jiǎ hú
gǔ hú
féi hú
mí hú
èr hú
dōng hú
fēng hú
láng hú
chán hú
shāng hú
jié hú
hán hú
jiàn hú
diāo hú
jiāo hú
dǐng hú
yuǎn hú
dà hú
lǐng hú
ān hú
sān hú
zhū hú
shì hú
hán hú
fēng hú
diāo hú
fén hú
zhuì hú
pān hú
zá hú
zhōng hú
tí hú
jīng hú
chuí hú
yún hú
bào hú
wǔ hú
chái hú
sì hú
zī hú
xuán hú
nì hú
jī hú
lín hú
bǎn hú
qiū hú
lú hú
jiǔ hú
zuó hú
màn hú
màn hú
lán hú
zǐ hú
ào hú
yē hú
màn hú
xī hú
diāo hú
bá hú
xuán hú
⒈ 见“泼寒胡戏”。
泼pō(1)（动）用力把液体向外倒或洒；使散开：扫地时先～一点水。（形）蛮横不讲理。(2)（动）用力把液体向外倒或洒；使散开：扫地时先～一点水。（形）〈方〉有魄力：扫地时先～一点水。（形）〈方〉有魄力
胡读音：hú胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。