fú shì
fú fèn
fú zhì
fú lǚ
fú guó
fú huì
fú jú
fú suàn
fú huì
fú suàn
fú rǎng
fú yú
fú yè
fú gāng
fú chāng
fú xiáng
fú zhǐ
fú huì
fú tíng
fú ān
fú fǔ
fú táng
fú jiǔ
fú dé
fú xiān
fú zhōu
fú shòu
fú yīn
fú shè
fú jiàng
fú yòu
fú xiāng
fú mìng
fú shén
fú dì
fú zé
fú zhī
fú shí
fú xǐ
fú shēn
fú lí
fú xiàng
fú gǔ
fú xī
fú yìn
fú qìng
fú huò
fú xiǎng
fú lù
fú zuò
fú yuán
fú lì
fú hù
fú fen
fú bào
fú wēi
fú qi
fú shuǐ
fú lǐ
fú shàn
fú bì
fú yīn
fú lì
fú bìng
fú jìn
fú yùn
fú yòng
fú qiān
fú xiàng
fú xīng
fú yǔ
fú gēn
fú jī
fú hǎi
fú bǐng
fú xǐ
fú rén
fú gōng
fú cǎo
gǒu lù
jí lù
wài lù
dǐ lù
bū lù
qiú lù
huái lù
fā lù
shòu lù
xián lù
fēng lù
dào lù
gān lù
yàn lù
zōng lù
zhì lù
zū lù
fēng lù
shàng lù
qú lù
qiè lù
jīn lù
cí lù
lì lù
zhào lù
méi lù
bāng lù
cái lù
xiá lù
tiān lù
yí lù
jué lù
guān lù
bān lù
táo lù
jí lù
zhǐ lù
shì lù
sī lù
shī lù
chǒng lù
fèng lù
yì lù
fù lù
zhòng lù
yī lù
bǔ lù
jì lù
wú lù
bǎo lù
hòu lù
xiāng lù
dǔ lù
dú lù
yǒu lù
ràng lù
dòu lù
nà lù
zé lù
jiā lù
xùn lù
fèng lù
hòu lù
cí lù
jiù lù
báo lù
xìng lù
cùn lù
suàn lù
fù lù
gěi lù
bū lù
yào lù
xùn lù
ān lù
bì lù
hú lù
tián lù
bù lù
lì lù
lǐn lù
dà lù
guì lù
shí lù
jiě lù
huí lù
zhāng lù
duàn lù
zhú lù
fú lù
xià lù
tān lù
shēng lù
hè lù
gōng lù
róng lù
qì lù
shì lù
quán lù
bǎi lù
chí lù
xù lù
gǔ lù
fú lù
mìng lù
bèi lù
nìng lù
měi lù
dài lù
xuán lù
gòng lù
wū lù
⒈ 幸福与爵禄。
引《诗·大雅·凫鹥》：“公尸燕饮，福禄来成。”
《后汉书·马武传》：“有功，輒增邑赏，不任以吏职，故皆保其福禄，终无诛谴者。”
唐白居易《论亲友》诗：“烦闹荣华犹且过，优闲福禄更难销。”
刘大白《布穀》诗：“农夫忙碌，田主福禄。”
⒉ 兽名。即斑马。形状像骡，身有条纹。原产非洲。
引《明史·外国传七·忽鲁谟斯》：“忽鲁謨斯，西洋大国也……所贡有狮子、麒麟、驼鸡、福禄、灵羊。”
幸福与官禄。《诗经．小雅．鸳鸯》：「君子万年，福禄宜之。」唐．白居易〈谕亲友〉诗：「烦闹荣华犹易过，优闲福禄更难销。」也作「福履」。
福fú(1)（形）幸福；福气（跟‘祸’相对）：～利｜享～｜造～人类。(2)指旧时妇女行“万福”礼：～了一～。(3)（名）指福建：～橘。(4)（Fú）姓。
禄读音：lù禄lù(1)（名）古代称官吏的俸给：俸～｜高官厚～。(2)（Lù）姓。