bó sài
bó yǎ
bó qià
bó láo
bó bèi
bó zhì
bó jù
bó guàn
bó jī
bó dǎo
bó ào
bó dàng
bó fǎng
bó shī
bó luò
bó yuǎn
bó jì
bó sāi
bó yǎn
bó hán
bó gū
bó shì
bó míng
bó fàn
bó cái
bó shuò
bó lǎn
bó jī
bó yù
bó yì
bó yì
bó yǎn
bó dí
bó tú
bó jiǎn
bó xié
bó chǐ
bó wén
bó dá
bó biàn
bó jiū
bó tōng
bó fù
bó hú
bó lù
bó yè
bó shè
bó shí
bó dì
bó jiǎn
bó hào
bó jí
bó jìn
bó xī
bó yìng
bó yú
bó duó
bó xué
bó qǔ
bó zī
bó hé
bó kǎo
bó gǔ
bó cháng
bó shí
bó wén
bó hòu
bó jiàn
bó làng
bó míng
bó fù
bó cǎi
bó ài
bó yuē
bó tóu
bó mǐn
bó guān
bó zhōu
bó tú
bó xì
bó dài
bó zhèng
bó shēn
bó shà
bó sài
bó zòng
bó liàn
bó zhào
bó zuǐ
bó lǎn
bó cuò
bó yǎn
bó lì
bó zhēng
bó qiú
bó xiào
bó yǐn
bó luó
bó shàn
bó cǎi
bó dé
bó xiāo
bó biàn
bó jú
bó huàn
bó qí
bó yù
bó yán
bó yù
bó yì
bó róng
bó yì
bó wù
bó mǎi
bó guān
bó shè
bó zōng
bó xí
bó shān
bó huò
bó dāo
bó chǎng
bó shí
bó lín
bó jiē
bó yì
bó chǎng
bó zī
bó xuǎn
bó yī
bó wàng
bó dà
bó dǔ
bó yáng
bó chàng
bó zá
bó biàn
chěng biàn
qǔ biàn
hé biàn
guī biàn
zhì biàn
chén biàn
shé biàn
zhì biàn
dà biàn
jǐng biàn
qī biàn
gāi biàn
zhì biàn
zé biàn
yù biàn
tōng biàn
yuē biàn
zī biàn
zhí biàn
shì biàn
zhī biàn
le biàn
xióng biàn
cái biàn
wěi biàn
jīng biàn
chóu biàn
guǐ biàn
zōu biàn
fú biàn
tán biàn
jiǎo biàn
qiǎo biàn
jiǎng biàn
miào biàn
wén biàn
shēng biàn
jià biàn
kuā biàn
chàng biàn
dòu biàn
gāng biàn
hóng biàn
xīn biàn
yì biàn
guǐ biàn
zhē biàn
shàn biàn
jùn biàn
jī biàn
cōng biàn
cí biàn
zhǎn biàn
zhèng biàn
cái biàn
hé biàn
hóng biàn
xiǎo biàn
dǐ biàn
qīng biàn
chá biàn
nìng biàn
wēi biàn
fú biàn
yán biàn
zhì biàn
fēng biàn
fēn biàn
wú biàn
yīng biàn
dìng biàn
míng biàn
hǎo biàn
zhēng biàn
jī biàn
dá biàn
jiě biàn
bā biàn
fú biàn
sòng biàn
kàng biàn
bǐ biàn
quán biàn
sī biàn
xiè biàn
lùn biàn
sù biàn
tiáo biàn
tíng biàn
shé biàn
chí biàn
chěng biàn
xī biàn
cí biàn
jiǎo biàn
hóng biàn
zhì biàn
qiǎng biàn
xié biàn
mí biàn
huá biàn
pōu biàn
fēi biàn
kǒu biàn
hù biàn
chí biàn
mǐn biàn
jié biàn
míng biàn
shí biàn
xiōng biàn
shēn biàn
⒈ 亦作“博辨”。从多方面论说；雄辩。
引《韩非子·说难》：“径省其説则以为不智而拙之，米盐博辩则以为多而交之。”
梁启雄解：“多，指博辩之辞众多。‘交’字当从顾説作‘史’……这是説：如果説者琐碎地作广博的辩説，君主就认为是话多，因而把説者的话看成是废话。”
汉徐干《中论·虚道》：“才敏过人未足贵也，博辩过人未足贵也。”
明唐顺之《答王南江提学》：“兄雄俊之文，博辩之才，迈往之气，无一人不知之。”
博bó(1)（形）多；丰富：渊～。(2)（动）知道得多：～古通今。(3)（形）〈书〉大：宽衣～带。(4)（动）取得：聊～一笑。(5)（名）指赌博：～徒｜～局。
辩读音：biàn辩biàn（动）辩解；争论：分～｜争～｜～论。