xī fēng
xī shēng
xī gǔ
xī là
xī fù
xī nǐ
xī wàng
xī chà
xī zhǐ
xī tú
xī guǎ
xī dài
xī xīn
xī yī
xī qí
xī kuò
xī kuò
xī xū
xī zōng
xī qǐ
xī xiē
xī jì
xī shǎo
xī yán
xī jì
xī yíng
xī chǒng
xī hé
xī chà
xī yì
xī zhēn
xī róng
xī miǎn
xī han
xī xiàng
xī jìn
xī guāng
xī jì
xī qiú
xī gé
xī chà
xī nǐ
xī xiān
xī gòu
xī zhà
xī guì
xī shuǐ
xī shèng
xī yí
xī xìng
xī jìng
xī ēn
xī shì
rù shèng
shū shèng
liè shèng
ní shèng
xīn shèng
yù shèng
qí shèng
bǐng shèng
kǒng shèng
cháo shèng
fù shèng
hàn shèng
cǎo shèng
xī shèng
gǒng shèng
yì shèng
zhēng shèng
yì shèng
lǔ shèng
ruì shèng
wǔ shèng
yà shèng
qí shèng
míng shèng
líng shèng
qín shèng
rén shèng
xī shèng
hóng shèng
zhǔ shèng
sì shèng
ruì shèng
háo shèng
shùn shèng
qǐ shèng
qí shèng
dǔ shèng
jiǔ shèng
máng shèng
fēi shèng
gū shèng
yī shèng
dàn shèng
nǐ shèng
qī shèng
dà shèng
hù shèng
jiǔ shèng
bǐ shèng
fǔ shèng
shén shèng
hòu shèng
sān shèng
yuān shèng
fán shèng
tiān shèng
yóu shèng
cāng shèng
chōng shèng
xiān shèng
guān shèng
shù shèng
shì shèng
huì shèng
xián shèng
biǎo shèng
jù shèng
cì shèng
cān shèng
lèi shèng
huáng shèng
shī shèng
yè shèng
zōng shèng
qīng shèng
⒈ 效法圣人；仰慕圣人。
引三国魏李康《运命论》：“文章之贵，弃于汉祖，虽…… 孟軻、孙卿，体二希圣。”
宋范仲淹《上张右丞书》：“希圣者，亦圣人之徒也，从容正道，不能维其末。”
宋周敦颐《通书·志学》：“圣希天，贤希圣，士希贤。”
清王夫之《张子正蒙注·乾称上》：“希圣友贤，成身以顺亲，即所以顺天。”
希望及于圣人。
希xī(1)（形）本义：少：少(2)（动）希望：～翼｜～求。(3)同“稀”。
圣读音：shèng圣shèng(1)（形）最崇高的：神～。(2)（形）称学知识或技能有极高成就的：诗～。(3)（名）指圣人：～贤。(4)（名）封建社会尊称帝王：～旨。